-15%
Autor:
Wydawca:
Format:
W badaniach diachronicznych nad językami słowiańskimi rozwój systemu językowego opisywany jest na poziomie morfologii i składni przede wszystkim w sposób formalny. Podstawowym celem jest ustalenie przyczyn zmian językowych (które najczęściej wynikają ze zmian fonetycznych) oraz opis
rozwoju konkretnych form. Podejście takie nie pozwala jednak na kompleksowe i konsekwentne uporządkowanie obserwowanych na przestrzeni wieków zmian w systemie językowym, ponieważ nie uwzględnia systematycznie funkcjonalnego (semantycznego) poziomu języka. Mechanizmy, które powodują zmiany formalne, odnoszą się w sposób bezpośredni do poziomu znaczeniowego
form i powinny być konsekwentnie brane pod uwagę, zarówno w opisach synchronicznych, jak i diachronicznych.
Niniejsza praca jest próbą takiego właśnie, „semantycznego” spojrzenia na rozwój języka bułgarskiego, a jej podstawowym celem jest uporządkowanie zjawisk językowych w obrębie formalizacji struktur polipredykatywnych w oparciu o kryteria semantyczne oraz wykrycie mechanizmów i ograniczeń w używaniu środków językowych do wyrażania określonych relacji.
Rok wydania | 2007 |
---|---|
Liczba stron | 314 |
Kategoria | Literaturoznawstwo |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7525-011-4 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Przedmowa | 7 |
Wstęp | 9 |
Rozdział I. Struktury polipredykatywne w badaniach lingwistycznych | 15 |
1. Problemy teoretyczne opisu struktur polipredykatywnych | 15 |
1.1. Zdania złożone w opisach synchronicznych i diachronicznych języków słowiańskich | 16 |
1.1.1. Klasyfikacja zdań złożonych w ujęciach tradycyjnych | 17 |
1.1.2. Klasyfikacja zdań złożonych w ujęciach transformacyjno-generatywnych | 22 |
1.1.3. Opis zdań złożonych w ujęciach o podstawach semantycznych. Struktury polipredykatywne | 24 |
1.2. Synonimiczne konstrukcje składniowe (transformacje) zdań złożonych: typy formalne i problematyka ich opisu | 30 |
1.2.1. Przekształcenia zdań złożonych w ujęciach tradycyjnych | 31 |
1.2.2. Transformacje zdań złożonych w ujęciach transformacyjno-generatywnych | 33 |
1.2.3. Transformacje zdań złożonych w ujęciach o podstawach semantycznych. Procesy nominalizacyjne | 35 |
2. Struktury polipredykatywne w historii języka bułgarskiego | 37 |
2.1. Typy zdań złożonych: wskaźniki zespolenia | 38 |
2.1.1. Tzw. parataktyczne wskaźniki zespolenia | 39 |
2.1.2. Tzw. hipotaktyczne wskaźniki zespolenia | 40 |
2.2. Typy formalnych przekształceń (transform) zdań złożonych | 43 |
2.2.1. Konstrukcje Dat. abs. i Gen. abs | 43 |
2.2.2. Konstrukcje Dat. cum inf. i Acc. cum inf | 45 |
2.2.3. Konstrukcje z supinum i bezokolicznikiem | 45 |
2.2.4. Równoważniki imiesłowowe | 46 |
2.2.5. Konstrukcje z transformami nominalnymi zawierającymi nomina abstracta | 48 |
3. Metoda systematyzacji i opisu materiału. Podstawowe cele analizy | 50 |
3.1. Kryteria ekscerpcji materiału językowego | 51 |
3.2. Interpretacja semantyczna struktur na podstawie predykatu relacyjnego | 53 |
3.3. Opis struktury powierzchniowej zdań | 55 |
Rozdział II. Typy i formalne wykładniki struktur polipredykatywnych w badanych tekstach | 57 |
1. Relacja przyczynowo-skutkowa | 57 |
1.1. Podtyp kauzalny | 61 |
1.1.1. Konstrukcje z Vfin | 61 |
1.1.2. Konstrukcje z Part. act | 64 |
1.1.3. Konstrukcje z NP | 66 |
1.2. Podtyp konsekutywny | 69 |
1.2.1. Konstrukcje z Vfin | 69 |
1.3. Konstrukcje wieloznaczne | 71 |
1.4. Podtyp finalny | 73 |
1.4.1. Konstrukcje z Vinf | 73 |
1.4.2. Konstrukcje z Vfin | 74 |
1.4.3. Konstrukcje z Part. act | 77 |
1.4.4. Konstrukcje z NP | 78 |
2. Relacja czasowa | 80 |
2.1. Koegzystencja całkowita | 84 |
2.1.1. Konstrukcje z Part. act | 84 |
2.1.2. Konstrukcje z Vfin | 86 |
2.1.3. Konstrukcje z NP | 87 |
2.2. Koegzystencja punktowa (stanu i zdarzenia) | 88 |
2.2.1. Konstrukcje z Dat. abs | 88 |
2.2.2. Konstrukcje z Part. act | 90 |
2.2.3. Konstrukcje z Vfin | 91 |
2.2.4. Konstrukcje z NP | 92 |
2.3. Koincydencja zdarzeń | 93 |
2.3.1. Konstrukcje z Part. act | 93 |
2.3.2. Konstrukcje z Vfin | 94 |
2.4. Relacja poprzedzania A | 94 |
2.4.1. Konstrukcje z Part. act | 94 |
2.4.2. Konstrukcje z NP | 94 |
2.5. Relacja poprzedzania C | 95 |
2.5.1. Konstrukcje z Dat. abs | 95 |
2.5.2. Konstrukcje z Part. act | 96 |
2.5.3. Konstrukcje z NP | 97 |
2.6. Relacja poprzedzania D | 98 |
2.6.1. Konstrukcje z Vfin | 98 |
2.6.2. Konstrukcje z Dat. abs | 100 |
2.6.3. Konstrukcje z Part. act | 101 |
2.7. Relacja następczości | 103 |
2.7.1. Konstrukcje z Vfin | 103 |
3. Relacja warunkowa | 104 |
3.1. Relacja kondycjonalna | 107 |
3.1.1. Konstrukcje z Vfin | 107 |
3.1.2. Konstrukcje z Part. act | 109 |
3.1.3. Konstrukcje z NP | 110 |
3.2. Relacja irrealna | 111 |
3.2.1. Konstrukcje z Vfin | 111 |
4. Relacja przyzwoleniowa | 112 |
4.1. Przyzwolenie warunkowe | 116 |
4.1.1. Konstrukcje z Vfin | 116 |
4.1.2. Konstrukcje z Part. act | 119 |
4.1.3. Konstrukcje z NP | 120 |
4.2. Przyzwolenie irrealne | 121 |
4.2.1. Konstrukcje z Vfin | 121 |
Rozdział III. Podsumowanie i wnioski | 125 |
1. Wyniki statystyczne analizy | 125 |
1.1. Relacja przyczynowo-skutkowa | 126 |
1.2. Relacja czasowa | 128 |
1.3. Relacja warunkowa | 130 |
1.4. Relacja przyzwoleniowa | 131 |
2. Procesy nominalizacyjne we współczesnym języku bułgarskim | 131 |
3. Wnioski i uwagi końcowe | 134 |
Wykaz skrótów i symboli | 137 |
Teksty źródłowe | 138 |
Bibliografia | 139 |
Resumé | 149 |