Plonowanie i jakość nasion łubinu żółtego oraz jego wpływ następczy w warunkach stosowania konwencjonalnej uprawy roli i wieloletnich uproszczeń uprawowych

Plonowanie i jakość nasion łubinu żółtego oraz jego wpływ następczy w warunkach stosowania konwencjonalnej uprawy roli i wieloletnich uproszczeń uprawowych

1 opinia

Format:

ibuk

Głównym celem badań było określenie wpływu trzech systemów uprawy roli (konwencjonalnego, uproszczonego i siewu bezpośredniego) na rozwój roślin, plonowanie, wartość siewną i paszową nasion oraz efekty ekonomiczne uprawy łubinu żółtego. Dodatkowo oceniono wpływ systemu uprawy roli i zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie pszenicy ozimej i rzepaku ozimego oraz wpływ następczy łubinu żółtego.
Doświadczenia polowe przeprowadzono w latach 2012–2017 w Zakładzie Doświadczalno Dydaktycznym w Złotnikach, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Doświadczenia założono jako dwuczynnikowe, w układzie split-plot w czterech powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu był system uprawy roli (konwencjonalny, uproszczony, siew bezpośredni). Czynnikiem drugiego rzędu w doświadczeniach z pszenicą ozimą i rzepakiem ozimym było nawożenie azotem w dawkach: 0, 60, 120, 180 kg·ha−1.
Rozwój łubinu żółtego był najbardziej determinowany warunkami pogodowymi w czasie wegetacji. W doświadczeniu nie stwierdzono istotnych różnic między uprawą konwencjonalną a uproszczoną: w obsadzie roślin, LAI, suchej masie korzeni i brodawek korzeniowych, liczbie kwiatów na pędzie głównym i na pędach bocznych na roślinie, kwiatów poddanych aborcji, wysokości roślin, liczbie strąków i nasion na roślinie, a także w plonie nasion i wydajności białka. Uprawa konwencjonalna zapewniała najwyższy dochód rolniczy oraz najniższy koszt produkcji nasion.
Na podstawie przeprowadzonych badań należy stwierdzić, że pszenica ozima uprawiana bezpośrednio po łubinie żółtym plonowała wyżej o 1,2 t·ha−1 (19,3%) niż na stanowisku po rzepaku ozimym. Optymalna dawka azotu dla pszenicy wynosiła 120 kg·ha−1. Dawka azotu 180 kg·ha−1 nie powodowała istotnego przyrostu plonu pszenicy ozimej w porównaniu z dawką 120 kg·ha−1.
W porównaniu z uprawą konwencjonalną, rzepak ozimy plonował istotnie niżej, o 12,0% w uprawie uproszczonej i o 47,7% w siewie bezpośrednim. Najwyższy plon rzepaku ozimego uzyskano po zastosowaniu dawki azotu 180 kg·ha−1.


Rok wydania2018
Liczba stron112
KategoriaPublikacje darmowe
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
ISBN-13978-83-7160-911-4
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  1. WSTĘP I CEL PRACY    7
  2. MATERIAŁ I METODY BADAŃ    10
    2.1. Opis doświadczeń    10
    2.2. Metodyka i zakres badań    11
    2.3. Statystyczne opracowanie wyników    15
  3. WARUNKI PROWADZENIA DOŚWIADCZEŃ    17
    3.1. Warunki glebowe    17
    3.2. Warunki agrotechniczne    17
    3.3. Warunki pogodowe     18
  4. WYNIKI BADAŃ    22
    4.1. Wpływ warunków pogodowych na wzrost, rozwój i plonowanie łubinu żółtego    22
    4.2. Wyniki badań wykonanych w czasie wegetacji i po zbiorze łubinu żółtego    32
      4.2.1. Biologiczne właściwości gleby    32
      4.2.2. Zachwaszczenie    37
      4.2.3. Obsada roślin     40
      4.2.4. Indeks LAI i SPAD    42
      4.2.5. Sucha masa korzeni i brodawek korzeniowych    42
      4.2.6. Liczba kwiatów na roślinie i liczba kwiatów zrzuconych przez roślinę    43
      4.2.7. Cechy biometryczne    46
      4.2.8. Plon nasion    48
      4.2.9. Wartość siewna i wigor nasion    54
      4.2.10. Zawartość składników organicznych i popiołu w nasionach    57
      4.2.11. Wydajność białka    58
      4.2.12. Wartość energetyczna nasion    59
      4.2.13. Wydajność energetyczna plonu nasion    60
      4.2.14. Plon suchej masy organów wegetatywnych    62
      4.2.15. Skład mineralny i nagromadzenie składników mineralnych w organach wegetatywnych    63
  5. ANALIZA EKONOMICZNA OPŁACALNOŚCI UPRAWY ŁUBINU ŻÓŁTEGO    65
  6. PLONOWANIE ROŚLIN NASTĘPCZYCH W PŁODOZMIANIE    68
    6.1. Plonowanie pszenicy ozimej uprawianej w drugim roku zmianowania    68
    6.2. Plonowanie rzepaku ozimego uprawianego w trzecim roku zmianowania    70
    6.3. Plonowanie pszenicy ozimej uprawianej w czwartym roku zmianowania     71
  7. PORÓWNANIE PLONOWANIA PSZENICY OZIMEJ UPRAWIANEJ W DRUGIM I CZWARTYM ROKU ZMIANOWANIA    74
  8. DYSKUSJA    76
  9. PODSUMOWANIE I WNIOSKI    93
  LITERATURA     96
RozwińZwiń