POLECAMY
Redakcja:
Wydawca:
Format:
Formuły „literatura prze-pisana” używa się przede wszystkim do określenia tych spośród praktyk intertekstualnych, w których: 1) aktywizowane są inne niż punktowe odniesienia do cudzych wypowiedzi, czyli takie, w których semantycznej i często ideologicznej rewaloryzacji poddawane są większe całości tekstowe; 2) są to odniesienia skonkretyzowane, co wyróżnia je spośród relacji „przyrodzonych” anonimowej przestrzeni dyskursywnej; 3) prze-pisuje się nie tylko teksty literackie, którym przysługuje szczególny status kulturowy; 4) last but not least, jeśli prze-pisane ma coś wspólnego z kopią (z przepisanym), to musi to być tzw. kopia twórcza, rezultat twórczego czytania (odpowiednio oglądania), rezultat odsłaniający (re)kreacyjną rolę kopisty i jego usytuowania względem miejsca i czasu, w którym powstał oryginał.
Książka dotyczy prze-pisywania, czyli szczególnej postaci literackiego, i nie tylko literackiego, recyklingu – czytania/interpretowania/pisania od nowa (ale też przekształcania w obrazy, widowiska, gry komputerowe i inne teksty intersemiotyczne funkcjonujące w kulturze cyfrowej) tego, co już zostało napisane. Autorki artykułów starają się w mniejszym lub większym stopniu wyeksponować sprawczą rolę rzeczywistości kulturowej, w której pre-teksty – traktowane jako część innej przestrzeni historycznej – są prze-pisywane. Publikacja stanowi interesującą diagnozę nie tylko szczególnych relacji intertekstualnych, ale też związków literatury ze światem.
Rok wydania | 2015 |
---|---|
Liczba stron | 170 |
Kategoria | Literaturoznawstwo |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7969-645-1 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Literatura której nie ma
do koszyka
Literatura polska 1939-2009
do koszyka
Literatura a myśl słaba
do koszyka
Literatura a polityka. Literatur und...
do koszyka
Literatura a życie Polskie
do koszyka
Spis treści
Wstęp | 8 |
Część I | 10 |
Ewa Szczęsna, Cyfrowe parafrazy. O niedokładnym przepisywaniu kultury (przyczynek do tematu) | 12 |
Patrycja Włodek, Beletryzacje, czyli czemu „wszystkie sklepy prowadzą nas do sklepów z zabawkami”? | 26 |
Aleksandra Szymił, Przepisać kulturę, czyli napisać slash | 36 |
Część II | 52 |
Małgorzata Jakubowska, Alicja w krainie słów i obrazów | 54 |
Anna Skubaczewska-Pniewska, Przepisywanie „Hamleta”. Literatura drugiego stopnia wobec mitów hamletycznych | 74 |
Zofia Grzesiak, Roberto Bolaño: poradnik użytkownika literatury | 88 |
Julia Andrzejewska, „Zawsze jest druga strona, zawsze” – „Jane Eyre” i „Szerokie Morze Sargassowe” | 104 |
Aleksandra Zug, Przenikanie fabuł – prequel jako kreacyjne odtworzenie (wokół „Castorpa” Pawła Huellego) | 126 |
Część III | 138 |
Dorota Rzycka, Prze-pisywanie siebie według Marguerite Duras: „Kochanek” (1984) opowiedziany na nowo w „Kochanku z Północnych Chin” (1991) | 140 |
Agnieszka Sell, Czyj to rewolwer? Historia fragmentu z pamiętnika Edvarda Muncha | 154 |
Indeks nazwisk | 168 |