INNE EBOOKI AUTORA
„...Jedną z form nauczania i utwierdzania wiary były cuda. Jezus dokonywał ich, ponieważ współczuł cierpiącym i potrzebującym. Leczył choroby (Mk 1,41; Łk 4,38:5,13), wyrzucał z ich ciał demony (Mk 9,25; Łk 4,41) i w cudowny sposób karmił głodnych (Mk 8,1-9); odczuwał bowiem głębokie współczucie, kiedy słyszał ich wołanie i prośby. Jego potężne dzieła były aktami miłosierdzia i miłości, a także pomocą dla nieszczęśliwych. Jezus dokonywał także cudów świadczących o tym, że w Jego Osobie Królestwo Boże wkracza w historię (Mt 12,13; J 2,11; J 3,2): Takiego pierwszego cudu dokonał Jezus w Kanie Galilejskiej; i objawił chwałę swoją, i uwierzyli weń uczniowie jego (J 2,11 BW); Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, że przyszedłeś od Boga jako nauczyciel; nikt bowiem takich cudów czynić by nie mógł, jakie Ty czynisz, jeśliby Bóg z nim nie był (J 3,2 BW). Należy więc stwierdzić, że cuda Jezusa stanowiły integralną część Jego przesłania, służby oraz nauczania...”.
„...Na zakończenie należy także spojrzeć na nauczanie Jezusa z perspektywy słuchacza i ucznia. Uczniowie stają się nie tylko uczniami, ale także świadkami. Modlitwa arcykapłańska Jezusa (J 17,1-26) ukazuje zamiar pedagogiczny w stosunku do uczniów – ich świadectwo ma być w świecie fundamentem autentycznej wiary Kościoła. Wydadzą was do synagog i do więzień (...). Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa (Łk 21,12.13). Uczniowie jednak mają być kimś więcej niż tylko słuchaczami Jego słów i obserwatorami Jego działań czy nawet Jego powiernikami. Mają oni realnie przedłużyć Jego świadectwo o Ojcu, stając się Jego świadkami...”, „...Istotne jest to, że dzięki swojemu Mistrzowi uczniowie poznali tajemnicę Królestwa Bożego, czyli sens zbawczego działania Boga w świecie (Łk 8,10). W tym sensie słuchacze i uczniowie stają się świadkami Świadczącego Ewangelię. Z teologicznego ujęcia ewangelii wg Mateusza i Łukasza wynika, że dawanie świadectwa nie odnosi się tylko do bezpośrednich, historycznych uczniów Jezusa, ale również do wszystkich chrześcijan, do wspólnot pierwotnego Kościoła i do całych narodów. Ujmując proces pedagogiczny Jezusa z perspektywy ucznia, można przedstawić go następująco: uczeń zaintrygowany (widz), uczeń zainteresowany (słuchacz), uczeń powołany – przyłączony (student), uczeń zaangażowany (świadczący i wydający świadectwo)...”.
W ten sposób można zrekonstruować metodę pedagogiczną Jezusa. Ujęta zarówno ze strony Mistrza, jak i ze strony ucznia, staje się uniwersalnym sposobem wychowania, prowadzącym do formacji umysłów otwartych, zaangażowanych i pełnych ludzkiej dojrzałości. Dojrzałość ludzka zaś winna wieść do dojrzałości chrześcijańskiej, aby nie wstydzić się (...) świadectwa Pana (2 Tm 1,8). Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił na nowo dar łaski Bożej, którego udzieliłem ci przez włożenie rąk moich. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości. Nie wstydź się więc świadectwa o Panu naszym, ani mnie, więźnia jego, ale cierp wespół ze mną dla ewangelii, wsparty mocą Boga, który nas wybawił i powołał powołaniem świętym, nie na podstawie uczynków naszych, lecz według postanowienia swojego i łaski, danej nam w Chrystusie Jezusie przed dawnymi wiekami (2 Tm 1,6-9 BW).
Dlatego drogi Czytelniku mam nadzieję, że ten wstęp przekazuje Tobie więcej światła jak doskonały jest nasz największy Nauczyciel Jezus Chrystus i dlaczego książka „Nauki Jezusa” jest warta studiowania ku naszemu uświęceniu i zbawieniu.
Rok wydania | 2012 |
---|---|
Liczba stron | 423 |
Kategoria | Religioznawstwo |
Wydawca | Christ Media |
Tłumaczenie | Iwona Fijałkowska |
ISBN-13 | 978-83-63668-26-6 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Nauki Don Juana
do koszyka
Nauki ekonomiczne wobec wyzwań...
do koszyka
Nauki ekonomiczne wobec wyzwań...
do koszyka
Nauki humanistyczne na Uniwersytecie...
do koszyka
Nauki humanistyczne na Uniwersytecie...
do koszyka
Spis treści
NAUKI Z GÓRY BŁOGOSŁAWIEŃSTW | |
Przedmowa (MB VII-VIII) | |
1. Na zboczu góry (MB 1-5) | |
2. Błogosławieństwa (MB 6-44) | |
3. Duchowość prawa (MB 45-77) | |
4. Prawdziwy motyw służby (MB 79-101) | |
5. Modlitwa Pańska (MB 102-122) | |
6. Nie osądzać, ale czynić (MB 123-152) | |
| |
PRZYPOWIEŚCI CHRYSTUSA | |
1. Nauczanie poprzez przypowieści (COL 17-26) | |
2. „Wyszedł siewca, aby siać” (COL 33-61) | |
3. „Najpierw źdźbło, potem kłos” (COL 62-69) | |
4. Chwast (COL 70-75) | |
5. „Jak ziarno gorczycy” (COL 76-79) | |
6. Inne lekcje płynące z siewu (COL 80-89) | |
7. Podobne do zakwasu (COL 95-102) | |
8. Ukryty skarb (COL 103-114) | |
9. Perła (COL 115-121) | |
10. Sieć (COL 122-123) | |
11. Stare i nowe rzeczy (COL 124-134) | |
12. Prosząc, by dawać (COL 139-149) | |
13. Dwaj czciciele (COL 150-163) | |
14. „Czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych?” (COL 164-180) | |
15. „Ten przyjmuje grzeszników” (COL 185-197) | |
16. „Zaginął, a odnalazł się” (COL 198-211) | |
17. „Jeszcze na ten rok go pozostaw” (COL 212-218) | |
18. „Wyjdź na drogi i między opłotki” (COL 219-237) | |
19. Miara przebaczenia (COL 243-251) | |
20. Zysk, który jest stratą (COL 252-259) | |
21. „Wielka przepaść nie do przebycia” (COL 260-271) | |
22. Słowa i czyny (COL 272-283) | |
23. Winnica Pańska (COL 284-306) | |
24. Bez weselnej szaty (COL 307-319) | |
25. Talenty (COL 325-365) | |
26. „Przyjaźń przez mamonę niesprawiedliwości” (COL 366-375) | |
27. „Kto jest moim bliźnim?” (COL 376-389) | |
28. Nagroda łaski (COL 390-404) | |
29. „Spotkać oblubieńca” (COL 405-421) | |
Indeks tekstów biblijnych | |
Mapy | |