POLECAMY
Koszyk
Archipelagi wyobraźni
Z dziejów toposu wyspy w kręgu literatur romańskich
Redakcja:
Format:
ibuk
Wyspa – miejsce odcięte od zwykłej przestrzeni, czasem nawet leżące poza czasem stanowi archetyp sanktuarium i rodzaj świata paralelnego o odmiennych i cudownych właściwościach. Geograficzny konkret lądu otoczonego wodą to jedynie punkt wyjścia, który literatura od najdawniejszych czasów oblekała w symboliczne znaczenia. Wyspa rajska, ląd, na którym zachował się w stanie nieskażonym pierwotny ład, bywa przestrzenią kontemplacji, siedzibą mnicha i mistyka lub miejscem inicjacyjnego doświadczenia, symbolem fuzji kosmicznych pierwiastków. Później pojawia się jej sztuczna konkurentka, utopia, przestrzeń ładu budowanego przez człowieka. Izolacja stanowiąca podstawową cechę wyspy ma i swoją ciemną stronę. Nad pierwotnym rajem ciąży przeczucie zagłady, a sztucznie stworzony ład przeradza się w totalizujący koszmar. Utopia zwykle okazuje się nieudanym eksperymentem, ale tęsknota za wyspą zachowuje swój ożywczy potencjał.
| Rok wydania | 2007 |
|---|---|
| Liczba stron | 181 |
| Kategoria | Literaturoznawstwo |
| Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| ISBN-13 | 978-83-233-2299-3 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Wprowadzenie | 7 |
| Maria Maślanka-Soro, Wyspy Szczęśliwe w starożytności: mit i rzeczywistość | 11 |
| Katarzyna Dybeł, Wyspa w literaturze średniowiecznej Francji | 29 |
| Ewa Łukaszyk, Wyspa kobiety czy wyspa czystości? Polemika wokół sebastianizmu w epice portugalskiej przełomu XVI i XVII wieku | 51 |
| Marzena Chrobak, Wyspy francuskiego oświecenia – laboratoria szczęścia | 65 |
| Barbara Sosień, Wyspa Syros: jawa czy sen? Francuski romantyk na Cykladach | 81 |
| Adam Jarosz, Terytorium wyspy, terytorium sacrum. Uświęcenie przestrzeni wyspiarskiej w Tajemniczej wyspie Jules’a Verne’a | 91 |
| Monika Gurgul, Wyspa i wyspowość w poezji i dramacie włoskiego dekadentyzmu | 105 |
| Guillem Calaforra, „Una terrificante insularita di animo”: rozważania o powieściach Bearn L. Villalongi i Lampart G. Tomasiego di Lampedusy | 121 |
| Ewa Andruszko, Modyfikacje toposu wyspy Robinsona: Defoe, Giraudoux, Tournier | 137 |
| Wacław Rapak, Georges Perec: wyspa jako metafora i metafora wyspy | 157 |
| Ewa Nawrocka, „Wyspy pośród lądu”, czyli walka z utopią | 181 |