Uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach cywilnych w Unii Europejskiej

-14%

Uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach cywilnych w Unii Europejskiej

1 opinia

Format:

pdf

KUP I POBIERZ

Format: pdf

146,20  170,00 (-14%)

Najniższa cena z 30 dni: 170,00 zł 

Książka przedstawia uporządkowaną i przystępną analizę unijnych aktów regulujących współpracę sądów w sprawach cywilnych. Przeanalizowano w niej 13 rozporządzeń unijnych zawierających klauzulę uznawania orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, w tym rozporządzenia Bruksela I, Bruksela I bis, Bruksela II bis oraz ponad 150 interpretujących je orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W opracowaniu zaprezentowano m.in:


powiązania między przepisami o uznawaniu orzeczeń a regulacjami dotyczącymi jurysdykcji, doręczeń, przeprowadzania dowodów i egzekucji;
zakresy zastosowania poszczególnych rozporządzeń i powiązania między nimi;
kluczowe dla tematyki pojęcie orzeczenia sądu krajowego oraz trzy mechanizmy uznawania i wykonywania orzeczeń.


Systemowe spojrzenie na swobodny przepływ orzeczeń w Unii Europejskiej prowadzi autorkę do postulatu radykalnej reformy w tym zakresie i przyjęcia jednej klauzuli uznawania.Adresaci:Publikacja jest przeznaczona dla praktyków prawa: sędziów, adwokatów, radców prawnych, którzy w swojej pracy zawodowej spotykają się ze sprawami z elementem transgranicznym. Będzie przydatna również dla komorników w zakresie wykonywania przez nich orzeczeń innych państw Unii Europejskiej.


Rok wydania2017
Liczba stron520
KategoriaInne
WydawcaWolters Kluwer Polska SA
ISBN-13978-83-8124-339-1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wykaz skrótów | str.    19
  
  Przedmowa | str.    27
  
  Wstęp | str.    31
  
  Rozdział I
  Geneza i specyfika europejskiej przestrzeni sądowej | str.    39
  1. Ewolucja zasady wzajemnego uznawania orzeczeń cywilnych w UE | str.    39
  1.1. Konwencja brukselska (1968) i konwencja z Lugano (1988) | str.    39
  1.2. Działania w latach 80. i pierwszej połowie lat 90. XX w. | str.    42
  1.3. Traktat z Amsterdamu i szczyt w Tampere | str.    43
  1.4. Działania prawodawcze w XXI w. | str.    45
  1.4.1. Prawo pochodne z zakresu współpracy sądów w sprawach cywilnych przyjęte w latach 2000-2016 | str.    47
  1.4.2. Przegląd chronologiczny rozporządzeń zawierających klauzulę uznawania orzeczeń przyjętych w latach 2000-2016 | str.    50
  2. Zróżnicowany stopień wzajemnego uznawania w europejskiej przestrzeni sądowej | str.    59
  2.1. Pojęcie europejskiej przestrzeni sądowej | str.    59
  2.2. Wzajemne zaufanie jako podstawa EPS | str.    62
  3. Aktualne kompetencje Unii do regulowania wzajemnego uznawania orzeczeń | str.    69
  3.1. Kompetencje wewnętrzne Unii dotyczące współpracy sądów w sprawach cywilnych | str.    69
  3.2. Wzmocniona współpraca | str.    73
  3.3. Kompetencje Unii do zawierania umów międzynarodowych dotyczących współpracy sądów w sprawach cywilnych | str.    75
  3.4. Podsumowanie | str.    76
  
  Rozdział II
  Konieczność zapewnienia skuteczności prawa unijnego - wykładnia autonomiczna i zakaz naruszania effet utile rozporządzeń unijnych | str.    77
  1. Uwagi wstępne | str.    77
  1.1. Autonomia proceduralna państw członkowskich versus skuteczność prawa unijnego | str.    77
  1.2. Specyfika pytań prejudycjalnych w zakresie współpracy sądów w sprawach cywilnych | str.    79
  2. Autonomiczna wykładnia prawa unijnego | str.    82
  2.1. Pojęcia autonomiczne | str.    82
  2.2. Sposób przeprowadzania wykładni autonomicznej | str.    86
  2.3. Aspekt negatywny wykładni autonomicznej | str.    87
  2.3.1. Wykładnia w oderwaniu od prawa krajowego | str.    87
  2.3.2. Wykładnia w oderwaniu od przepisów unijnych dotyczących innych polityk | str.    90
  2.3.3. Wykładnia w oderwaniu od przepisów unijnych dotyczących innych zagadnień z zakresu współpracy sądów w sprawach cywilnych | str.    91
  2.4. Aspekt pozytywny wykładni autonomicznej | str.    93
  2.4.1. Systematyka/kontekst rozporządzenia | str.    95
  2.4.1.1. Kontekst danego rozporządzenia | str.    95
  2.4.1.2. Szersze postrzeganie kontekstu - zalążki wykładni systemowej | str.    99
  2.4.2. Cele europejskiej przestrzeni sądowej w sprawach cywilnych - cele poszczególnych rozporządzeń | str.    102
  2.4.2.1. Cele konwencji brukselskiej i rozporządzeń Bruksela I i I bis | str.    102
  2.4.2.2. Cele rozporządzenia Bruksela II bis | str.    106
  2.4.2.3. Cele rozporządzenia o alimentach (4/2009) | str.    109
  2.4.2.4. Podsumowanie | str.    110
  2.5. Wykładnia w poszanowaniu praw podstawowych | str.    111
  3. Zakaz naruszania skuteczności (effet utile) rozporządzeń unijnych | str.    118
  3.1. Sprawy, w których Bruksela I ma zastosowanie, ale stosuje się krajowe przepisy proceduralne | str.    119
  3.2. Sprawy, w których rozporządzenie Bruksela I ma zastosowanie, ale pierwszeństwo ma umowa międzynarodowa | str.    121
  3.3. Sprawy, w których rozporządzenie Bruksela I nie ma zastosowania | str.    123
  3.4. Zakaz naruszania skuteczności rozporządzenia Bruksela II bis | str.    125
  
  Rozdział III
  Uznawanie i wykonywanie orzeczeń na tle innych unijnych regulacji dotyczących współpracy sądów w sprawach cywilnych | str.    128
  1. Wzajemne uznawanie a harmonizacja przepisów dotyczących jurysdykcji | str.    128
  1.1. Równoległe regulowanie jurysdykcji i uznawania orzeczeń | str.    128
  1.2. Regulacja jurysdykcji jako warunek konieczny uznawania orzeczeń | str.    131
  1.3. Ogólny zarys regulacji dotyczących jurysdykcji i mechanizmów jej kontroli | str.    134
  1.3.1. Równouprawnienie sądów do badania jurysdykcji i zakaz kontroli jurysdykcji przez sądy innych państw członkowskich | str.    134
  1.3.2. Rozporządzenie Bruksela I | str.    135
  1.3.3. Rozporządzenie Bruksela II bis | str.    142
  1.3.4. Alimenty | str.    151
  1.3.5. Dziedziczenie | str.    153
  1.4. Kontrola jurysdykcji i dopuszczalności postępowania | str.    154
  1.5. Przepisy dotyczące zawisłości sprawy (lis pendens) | str.    155
  1.5.1. Podstawowe cechy instytucji lis pendens | str.    155
  1.5.2. Odstępstwo od zasady chronologii powództw na gruncie rozporządzenia Bruksela I | str.    159
  1.5.3. Powiązanie zasady lis pendens z uznawaniem orzeczeń | str.    163
  2. Wzajemne uznawanie orzeczeń a inne regulacje dotyczące współpracy sądów | str.    165
  2.1. Uwagi wstępne | str.    165
  2.2. Przeprowadzanie dowodów w innym państwie członkowskim | str.    167
  2.3. Doręczenie dokumentów | str.    169
  2.3.1. Uwagi wstępne | str.    169
  2.3.2. Rozporządzenie 1393/2007 | str.    170
  2.3.2.1. Metody doręczeń | str.    172
  2.3.2.2. Możliwość odmowy przyjęcia dokumentu | str.    174
  2.3.3. Doręczanie dokumentu wszczynającego postępowanie w razie braku adresu pozwanego | str.    176
  2.3.4. Kilkukrotna kontrola prawidłowości doręczenia dokumentu wszczynającego postępowanie w przypadku orzeczenia zaocznego | str.    177
  2.3.4.1. Kontrola przed wydaniem orzeczenia | str.    179
  2.3.4.2. Kontrola po wydaniu orzeczenia | str.    182
  3. Wpływ regulacji dotyczących wzajemnego uznawania orzeczeń na krajowe postępowania egzekucyjne | str.    187
  
  Rozdział IV
  Materialny, czasowy i terytorialny zakres zastosowania zasady wzajemnego uznawania w sprawach cywilnych i handlowych | str.    191
  1. Uwagi wstępne | str.    191
  2. Kolejność zastosowania aktów przy określaniu podstawy prawnej uznawania | str.    193
  2.1. Ustalenie, czy państwa, których sprawa dotyczy, nie są związane konwencją międzynarodową mającą pierwszeństwo w stosunku do prawa unijnego | str.    194
  2.1.1. Konwencje mogące wejść w zbieg z rozporządzeniem Bruksela I | str.    194
  2.1.2. Konwencje mogące wejść w zbieg z rozporządzeniem Bruksela II bis | str.    198
  2.1.3. Konwencje mogące wejść w zbieg z rozporządzeniem o alimentach | str.    200
  2.1.4. Konwencje mogące wejść w zbieg z rozporządzeniem o dziedziczeniu | str.    201
  2.2. Ustalenie, czy orzeczenie dotyczy sprawy cywilnej i handlowej wchodzącej w zakres prawa unijnego | str.    201
  2.3. Ustalenie, czy państwa związane są dwu- lub wielostronną umową międzynarodową łączącą państwo wydania i państwo wykonania orzeczenia | str.    204
  2.4. Ustalenie, czy uznanie/wykonanie jest możliwe na podstawie prawa państwa uznania/wykonania orzeczenia | str.    205
  3. Materialny (przedmiotowy) zakres zastosowania unijnej zasady wzajemnego uznawania orzeczeń | str.    207
  3.1. Uwagi wstępne | str.    207
  3.2. Wymóg transgraniczności sprawy | str.    210
  3.3. Sprawy cywilne i handlowe w rozporządzeniu Bruksela I | str.    213
  3.3.1. Uwagi wstępne | str.    213
  3.3.2. Autonomiczne pojęcie prawa unijnego | str.    216
  3.3.3. Wyłączenie sporów o charakterze publicznoprawnym | str.    217
  3.3.4. Autonomiczne pojęcie władztwa publicznego | str.    220
  3.3.5. Badanie charakteru stosunku prawnego i przedmiotu sporu | str.    220
  3.3.6. Określenie charakteru sporu w przypadku wielości stosunków prawnych | str.    225
  3.3.6.1. Powiązanie z roszczeniem o charakterze publicznoprawnym | str.    225
  3.3.6.2. Powiązanie z roszczeniem objętym wyjątkiem z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Bruksela I | str.    228
  3.3.6.3. Środki tymczasowe | str.    229
  3.3.6.4. Kary pieniężne/grzywny przymuszające do wykonania orzeczenia sądowego | str.    231
  3.3.7. Roszczenia pieniężne bezsporne i drobne | str.    235
  3.3.7.1. Roszczenia pieniężne bezsporne | str.    236
  3.3.7.2. Fakultatywne procedury europejskie dla transgranicznych bezspornych roszczeń pieniężnych oraz drobnych roszczeń | str.    237
  3.4. Sprawy małżeńskie i odpowiedzialności rodzicielskiej | str.    239
  3.4.1. Sprawy małżeńskie | str.    239
  3.4.1.1. Przyjęcie, że pojęcie małżeństwa ma autonomiczny unijny charakter | str.    242
  3.4.1.2. Przyjęcie, że małżeństwo jest definiowane z odesłaniem do przepisów krajowych | str.    243
  3.4.1.3. Podsumowanie | str.    245
  3.4.2. Sprawy dotyczące odpowiedzialności rodzicielskiej | str.    245
  3.4.3. Dwa mechanizmy uznawania/wykonalności orzeczeń w rozporządzeniu Bruksela II bis | str.    251
  3.5. Sprawy z zakresu obowiązków alimentacyjnych wynikających ze stosunku rodzinnego, pokrewieństwa, małżeństwa lub powinowactwa | str.    251
  3.6. Sprawy z zakresu testamentów i dziedziczenia, w tym obowiązków alimentacyjnych powstających w związku ze śmiercią | str.    254
  3.7. Sprawy z zakresu upadłości, układów i innych podobnych postępowań | str.    259
  3.8. Sprawy z zakresu stosunków majątkowych wynikających z małżeństwa lub związku uznawanego za mający skutki porównywalne do skutków małżeństwa | str.    261
  3.9. Dziedziny nieobjęte unijną zasadą wzajemnego uznawania orzeczeń | str.    266
  3.9.1. Sprawy z zakresu stanu cywilnego, zdolności prawnej lub zdolności do czynności prawnych osób fizycznych | str.    268
  3.9.2. Ubezpieczenia społeczne | str.    273
  3.9.3. Sądownictwo polubowne | str.    278
  3.9.3.1. Uwagi wstępne | str.    278
  3.9.3.2. Kwestie związane z sądownictwem polubownym objęte zakresem zastosowania rozporządzenia Bruksela I | str.    281
  3.9.3.3. Zapis na sąd polubowny jako kwestia wstępna | str.    282
  3.9.3.4. Zakaz prowadzenia postępowań przed sądami ze względu na zapis na sąd polubowny | str.    283
  3.9.3.5. Wyłączenie dotyczące arbitrażu w rozporządzeniu Bruksela I bis | str.    288
  3.9.3.6. Podsumowanie | str.    290
  4. Zakres terytorialny zastosowania zasady wzajemnego uznawania | str.    291
  4.1. Uwagi wstępne | str.    291
  4.2. Specjalna pozycja Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa | str.    293
  4.2.1. Specjalna pozycja Zjednoczonego Królestwa i Irlandii | str.    294
  4.2.2. Specjalna pozycja Danii | str.    295
  5. Zakres czasowy stosowania zasady wzajemnego uznawania | str.    298
  5.1. Uwagi wstępne | str.    298
  5.2. Rozpoczęcie stosowania rozporządzeń | str.    300
  5.3. Klauzule przejściowe | str.    301
  5.4. Równoczesne stosowanie rozporządzeń w przypadku ich przekształceń | str.    302
  5.5. Wejście w życie rozporządzeń w nowych państwach członkowskich | str.    303
  
  Rozdział V
  Formalny zakres zastosowania zasady wzajemnego uznawania orzeczeń - pojęcie orzeczenia wydanego przez sąd | str.    311
  1. Uwagi wstępne | str.    311
  2. Pojęcie sądu państwa członkowskiego | str.    315
  2.1. Autonomiczność i różnorodność pojęcia "sąd" | str.    315
  2.2. Wykluczenie sądów międzynarodowych i polubownych | str.    316
  2.3. Pojęcie sądu w poszczególnych rozporządzeniach | str.    318
  2.3.1. Pojęcie sądu w rozporządzeniach Bruksela I i I bis oraz w rozporządzeniu o ETE | str.    318
  2.3.1.1. Sąd państwa członkowskiego | str.    318
  2.3.1.2. Sądy wspólne dla kilku państw członkowskich | str.    322
  2.3.2. Pojęcie sądu w rozporządzeniach Bruksela II bis, o ENZ i upadłościowych | str.    325
  2.3.3. Pojęcie sądu w rozporządzeniach o alimentach, o dziedziczeniu, o stosunkach majątkowych wynikających z małżeństw lub zarejestrowanych związków partnerskich oraz o środkach ochrony | str.    327
  2.3.3.1. Dwuelementowa definicja | str.    327
  2.3.3.2. Pojęcie sądu w rozporządzeniu o alimentach | str.    327
  2.3.3.3. Pojęcie sądu w rozporządzeniu o dziedziczeniu | str.    328
  2.3.3.4. Pojęcie sądu w rozporządzeniach o stosunkach majątkowych | str.    330
  2.3.3.5. Pojęcie organu wydającego w rozporządzeniu o środkach ochrony w sprawach cywilnych | str.    330
  2.3.3.6. Podsumowanie | str.    331
  3. Pojęcie orzeczenia | str.    332
  3.1. Uwagi wstępne | str.    332
  3.2. Autonomiczna i szeroka interpretacja pojęcia "orzeczenie" w rozporządzeniach Bruksela I i I bis | str.    333
  3.3. Ogólne wymogi dotyczące orzeczenia sądowego na gruncie rozporządzenia Bruksela I | str.    335
  3.3.1. Wymóg "rozstrzygania przez sąd" | str.    336
  3.3.2. Wymóg kontradyktoryjności zaistniałej lub potencjalnej | str.    337
  3.4. Pojęcie orzeczenia - rodzaje orzeczeń objętych klauzulą uznawania | str.    338
  3.4.1. Orzeczenia dotyczące dowodów | str.    338
  3.4.2. Środki tymczasowe | str.    342
  3.4.2.1. Uwagi wstępne | str.    342
  3.4.2.2. Środki tymczasowe wydawane przez sąd mający jurysdykcję w sprawie głównej | str.    344
  3.4.2.3. Środki tymczasowe wydawane przez sąd niemający jurysdykcji w sprawie głównej | str.    350
  3.4.2.4. Ustalenie, czy środek został zarządzony przez sąd mający właściwość do rozpoznania sprawy co do istoty | str.    360
  3.4.3. Orzeczenia rozstrzygające o jurysdykcji międzynarodowej | str.    362
  3.4.3.1. Orzeczenia stwierdzające niewłaściwość sądu | str.    362
  3.4.3.2. Orzeczenia zakazujące stronie prowadzenia postępowań przed innymi sądami | str.    364
  3.4.4. Orzeczenia nakładające kary, sankcje i grzywny - wymóg ostatecznego określenia wysokości kary pieniężnej | str.    368
  3.4.5. Orzeczenia o orzeczeniach | str.    370
  
  Rozdział VI
  Trzy mechanizmy uznawania i stwierdzania wykonalności orzeczeń cywilnych w UE oraz skutek uznania | str.    373
  1. Uwagi wstępne | str.    373
  2. Grupa aktów realizujących model z rozporządzenia Bruksela I (grupa I) | str.    376
  2.1. Uznawanie orzeczeń - powoływanie się na orzeczenie przed sądem lub organem innego państwa członkowskiego | str.    378
  2.2. Stwierdzanie wykonalności | str.    379
  2.2.1. Wymóg wykonalności przy stwierdzaniu wykonalności i wykonywaniu orzeczeń | str.    381
  2.2.2. Wniosek o stwierdzenie wykonalności | str.    384
  2.2.3. Postępowanie | str.    385
  2.3. Sposoby obrony przed uznaniem i stwierdzeniem wykonalności | str.    389
  2.3.1. Uwagi ogólne | str.    389
  2.3.2. Przegląd przesłanek odmowy uznania i stwierdzenia wykonalności | str.    392
  2.3.3. Charakter podstaw odmowy uznania/stwierdzenia wykonalności orzeczenia | str.    397
  2.3.4. Zakaz stosowania przesłanek odmowy w sposób dyskryminujący | str.    399
  2.3.5. Oczywista sprzeczność uznania z porządkiem publicznym | str.    400
  2.3.5.1. Treść pojęcia "porządek publiczny" | str.    403
  2.3.5.2. Powiązanie klauzuli porządku publicznego z zakazem kontroli merytorycznej orzeczeń | str.    405
  2.3.5.3. Nieproporcjonalne ograniczenie prawa podstawowego jako podstawa odmowy uznania orzeczenia | str.    407
  2.3.5.4. Uwzględnienie dobra dziecka w klauzuli porządku publicznego na gruncie rozporządzenia Bruksela II bis | str.    410
  2.3.6. Naruszenie prawa do obrony w przypadku wyroku zaocznego | str.    410
  2.3.6.1. Ewolucja przesłanki odmowy uznania orzeczenia ze względu na naruszenie prawa do obrony | str.    410
  2.3.6.2. Warunki zastosowania art. 34 pkt 2 rozporządzenia Bruksela I | str.    413
  2.3.7. Sprzeczność z innym orzeczeniem | str.    419
  2.3.8. Dodatkowa podstawa odmowy uznania orzeczeń na gruncie rozporządzeń Bruksela I i I bis - naruszenie niektórych przepisów o jurysdykcji | str.    423
  2.3.8.1. Naruszenie przepisów jurysdykcyjnych chroniących słabszą stronę umowy | str.    424
  2.3.8.2. Naruszenie przepisów dotyczących jurysdykcji wyłącznej | str.    426
  2.3.9. Dodatkowe przesłanki odmowy w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej (rozporządzenie Bruksela II bis) | str.    428
  3. Grupa aktów wprowadzających automatyczne i bezwarunkowe uznanie (grupa II) | str.    429
  3.1. Uwagi wstępne | str.    429
  3.2. Warunki zastosowania mechanizmu automatycznej wykonalności orzeczeń dotyczących prawa do kontaktów z dzieckiem i powrotu dziecka | str.    431
  3.3. Normy minimalne dotyczące zagwarantowania sprawiedliwego procesu | str.    435
  3.4. Charakter zaświadczenia i centralna rola sądów wydających orzeczenie | str.    438
  3.5. Automatyczne uznawanie i wykonalność orzeczeń | str.    439
  3.6. Sposoby obrony przed orzeczeniem | str.    443
  4. Grupa aktów realizujących model Bruksela I bis (grupa III) .    446
  4.1. Uwagi wstępne | str.    446
  4.2. Rozporządzenie Bruksela I bis | str.    447
  4.3. Rozporządzenie o środkach ochrony w sprawach cywilnych | str.    449
  5. Skutek uznania | str.    451
  5.1. Uwagi wstępne | str.    451
  5.2. Wykonalność a prawomocność | str.    451
  5.3. Zasada rozszerzenia skutków | str.    452
  5.4. Powaga rzeczy osądzonej | str.    454
  5.5. Dostosowanie środka lub orzeczenia nieznanego w państwie wykonania | str.    457
  5.6. Skutek orzeczeń dotyczących unijnych i krajowych znaków towarowych | str.    459
  
  Zakończenie | str.    463
  
  Bibliografia | str.    477
  
  Akty prawne | str.    493
  
  Orzecznictwo | str.    503
RozwińZwiń