INNE EBOOKI AUTORA
-14%
Publikacja prezentuje szczegółową analizę pojęcia wzorca osobowego wraz z propozycją procedury posługiwania się nim przy rozwiązywaniu problemów o charakterze teoretycznym czy dogmatycznym.
Opracowanie przedstawia m.in.:
sposób wyznaczenia treści powinnego zachowania przy użyciu wzorca osobowego;
rolę wzorca w ustalaniu stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego;
zagadnienie przypisania odpowiedzialności karnej sprawcy charakteryzującemu się szczególną wiedzą lub umiejętnościami, a tym samym przewyższającemu wymagania, jakie sensownie można byłoby stawiać wzorcowi osobowemu.
W publikacji zaproponowano też odróżnienie dwóch postaci wzorców osobowych: wzorca rekonstrukcyjnego (służącego wyłącznie do określenia stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego) oraz wzorca optymalizacyjnego (normatywnego, służącego do formułowania sądów o charakterze ocennym, nieodzownych w procesie przypisywania odpowiedzialności za czyn zabroniony).
Rok wydania | 2020 |
---|---|
Liczba stron | 316 |
Kategoria | Inne |
Wydawca | Wolters Kluwer Polska SA |
ISBN-13 | 978-83-8187-923-1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Wzorce projektowe uczenia maszynowego
do koszyka
Wzorce zwyciężania
do koszyka
Wzorce zwyciężania
do koszyka
Gender w literaturze dla dzieci i...
do koszyka
Księga Scrum. Sprawdzone wzorce
do koszyka
Mikroserwisy. Wzorce z przykładami w...
do koszyka
Spis treści
Wykaz skrótów | str. | 11 |
Wprowadzenie | str. | 13 |
Rozdział | 1 |
Uwagi wstępne | str. | 17 |
1.1. Założenia bazowe | str. | 21 |
1.2. Rys historyczny | str. | 29 |
Rozdział | 2 |
Odmiany wzorców osobowych | str. | 36 |
2.1. Ontyczne i normatywne podstawy odpowiedzialności karnej | str. | 36 |
2.2. Wzorzec rekonstrukcyjny i optymalizacyjny (normatywny) | str. | 41 |
2.3. Problematyka „budulca” wzorców osobowych | str. | 48 |
2.3.1. Wzorzec rekonstrukcyjny | str. | 49 |
2.3.2. Wzorzec normatywny | str. | 56 |
Rozdział | 3 |
Niektóre argumenty przeciwko posługiwaniu się wzorcami osobowymi | str. | 63 |
3.1. Nullum crimen sine lege | str. | 63 |
3.2. „Przekładalność” standardu spersonifikowanego na zdepersonifikowany | str. | 66 |
3.3. Utożsamianie się sędziego z postacią modelową | str. | 74 |
3.4. Obiektywizacja odpowiedzialności | str. | 78 |
Rozdział | 4 |
Aktualizacja wzorców osobowych | str. | 102 |
4.1. Uwagi wprowadzające | str. | 102 |
4.2. Zmienność elementów deskryptywnych i wartościujących | str. | 104 |
Rozdział | 5 |
Struktura wzorców osobowych | str. | 116 |
5.1. „Pojemność” wzorców osobowych | str. | 119 |
5.1.1. Podstawowe elementy konstrukcyjne wzorców osobowych | str. | 123 |
5.1.2. Stopień nasycenia cechami indywidualizującymi | str. | 149 |
5.2. Standard wyznaczany wzorcem normatywnym | str. | 155 |
5.2.1. Kilka uwag o wykonalności w kontekście zasady ad impossibilia nemo obligatur | str. | 155 |
5.2.2. Poziom wymagań | str. | 166 |
5.2.3. Problematyka przekroczenia pola funkcyjnego | str. | 178 |
5.3. Zgodność ze standardem wyznaczanym wzorcem normatywnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność karną | str. | 182 |
Rozdział | 6 |
Kryteria przypisania odpowiedzialności sprawcy o szczególnej wiedzy lub umiejętnościach | str. | 187 |
6.1. „Szczególność” wiedzy lub umiejętności jako pojęcie relacyjne | str. | 189 |
6.2. Między obiektywnym a subiektywnym przypisaniem | str. | 195 |
6.3. Przeciwko rozpadowi kryteriów przypisania odpowiedzialności | str. | 207 |
Rozdział | 7 |
Rozpoznawalność możliwości popełnienia czynu zabronionego jako brzegowe kryterium przypisania odpowiedzialności karnej | str. | 238 |
7.1. Przewidywalność skutku a rozpoznawalność możliwości wypełnienia znamion | str. | 240 |
7.2. Przewidywalność (rozpoznawalność) obiektywna lub subiektywna | str. | 250 |
7.3. Stosunek do innych kryteriów przypisania odpowiedzialności karnej | str. | 272 |
7.3.1. Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym | str. | 272 |
7.3.2. Niektóre kryteria negatywne | str. | 286 |
Wnioski końcowe | str. | 291 |
Literatura | str. | 301 |