Wzorce osobowe w prawie karnym

-14%

Wzorce osobowe w prawie karnym

1 opinia

Format:

pdf

KUP I POBIERZ

Format: pdf

94,60  110,00 (-14%)

Najniższa cena z 30 dni: 110,00 zł 

Publikacja prezentuje szczegółową analizę pojęcia wzorca osobowego wraz z propozycją procedury posługiwania się nim przy rozwiązywaniu problemów o charakterze teoretycznym czy dogmatycznym.
Opracowanie przedstawia m.in.:


sposób wyznaczenia treści powinnego zachowania przy użyciu wzorca osobowego;
rolę wzorca w ustalaniu stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego;
zagadnienie przypisania odpowiedzialności karnej sprawcy charakteryzującemu się szczególną wiedzą lub umiejętnościami, a tym samym przewyższającemu wymagania, jakie sensownie można byłoby stawiać wzorcowi osobowemu.


W publikacji zaproponowano też odróżnienie dwóch postaci wzorców osobowych: wzorca rekonstrukcyjnego (służącego wyłącznie do określenia stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego) oraz wzorca optymalizacyjnego (normatywnego, służącego do formułowania sądów o charakterze ocennym, nieodzownych w procesie przypisywania odpowiedzialności za czyn zabroniony).


Rok wydania2020
Liczba stron316
KategoriaInne
WydawcaWolters Kluwer Polska SA
ISBN-13978-83-8187-923-1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

INNE EBOOKI AUTORA

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wykaz skrótów | str.    11
  
  Wprowadzenie | str.    13
  
  Rozdział    1
  Uwagi wstępne | str.    17
  1.1. Założenia bazowe | str.    21
  1.2. Rys historyczny | str.    29
  
  Rozdział    2
  Odmiany wzorców osobowych | str.    36
  2.1. Ontyczne i normatywne podstawy odpowiedzialności karnej | str.    36
  2.2. Wzorzec rekonstrukcyjny i optymalizacyjny (normatywny) | str.    41
  2.3. Problematyka „budulca” wzorców osobowych | str.    48
  2.3.1. Wzorzec rekonstrukcyjny | str.    49
  2.3.2. Wzorzec normatywny | str.    56
  
  Rozdział    3
  Niektóre argumenty przeciwko posługiwaniu się wzorcami osobowymi | str.    63
  3.1. Nullum crimen sine lege | str.    63
  3.2. „Przekładalność” standardu spersonifikowanego na zdepersonifikowany | str.    66
  3.3. Utożsamianie się sędziego z postacią modelową | str.    74
  3.4. Obiektywizacja odpowiedzialności | str.    78
  
  Rozdział    4
  Aktualizacja wzorców osobowych | str.    102
  4.1. Uwagi wprowadzające | str.    102
  4.2. Zmienność elementów deskryptywnych i wartościujących | str.    104
  
  Rozdział    5
  Struktura wzorców osobowych | str.    116
  5.1. „Pojemność” wzorców osobowych | str.    119
  5.1.1. Podstawowe elementy konstrukcyjne wzorców osobowych | str.    123
  5.1.2. Stopień nasycenia cechami indywidualizującymi | str.    149
  5.2. Standard wyznaczany wzorcem normatywnym | str.    155
  5.2.1. Kilka uwag o wykonalności w kontekście zasady ad impossibilia nemo obligatur | str.    155
  5.2.2. Poziom wymagań | str.    166
  5.2.3. Problematyka przekroczenia pola funkcyjnego | str.    178
  5.3. Zgodność ze standardem wyznaczanym wzorcem normatywnym jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność karną | str.    182
  
  Rozdział    6
  Kryteria przypisania odpowiedzialności sprawcy o szczególnej wiedzy lub umiejętnościach | str.    187
  6.1. „Szczególność” wiedzy lub umiejętności jako pojęcie relacyjne | str.    189
  6.2. Między obiektywnym a subiektywnym przypisaniem | str.    195
  6.3. Przeciwko rozpadowi kryteriów przypisania odpowiedzialności | str.    207
  
  Rozdział    7
  Rozpoznawalność możliwości popełnienia czynu zabronionego jako brzegowe kryterium przypisania odpowiedzialności karnej | str.    238
  7.1. Przewidywalność skutku a rozpoznawalność możliwości wypełnienia znamion | str.    240
  7.2. Przewidywalność (rozpoznawalność) obiektywna lub subiektywna | str.    250
  7.3. Stosunek do innych kryteriów przypisania odpowiedzialności karnej | str.    272
  7.3.1. Naruszenie reguł postępowania z dobrem prawnym | str.    272
  7.3.2. Niektóre kryteria negatywne | str.    286
  
  Wnioski końcowe | str.    291
  
  Literatura | str.    301
RozwińZwiń