Futro z czcigodnej padliny...

Volkstück od Nestroya do Fassbindera

1 opinia

Format:

ibuk

W publikacji autorka podejmuje temat rozwoju gatunku Volksstück ze szczególnym uwzględnieniem jej współczesnych kontynuacji w dramaturgii niemieckojęzycznej XX w. Nacisk kładzie przy tym zwłaszcza na refleksję dotyczącą XX-wiecznej odmiany gatunku - na realistyczny, zaangażowany dramat będący narzędziem społecznej krytyki. Jednocześnie Czytelnik ma szansę zapoznać się ze znaną, dotąd w Polsce jedynie w zarysie, historią XIX-wiecznej Volksstück i Volkstheater, które stanowią podłoże dla każdej późniejszej próby odniesienia do konwencji tego gatunku.
Dla niemieckojęzycznej literatury i teatru Volksstück (dosł. sztuka ludowa) to zdecydowanie więcej niż jedynie forma literacka, czy tradycja teatralna, to niemalże pewien sposób myślenia i egzystowania w sieci społecznych relacji. Ten niezwykle elastyczny gatunek, którego trwanie opiera się na szeroko pojętych „transfuzjach” zachodzących między teatrem a społeczeństwem, odzwierciedla złożoną sieć kulturowych powiązań i zależności. Innymi słowy, Volksstück to swego rodzaju fenomen kulturowy, stąd opisywanie jej jedynie z perspektywy stricte literaturoznawczej, bez uwzględniania szerszego kontekstu społecznego, politycznego, a nawet ekonomicznego, jest niemożliwe.
Ze Wstępu


Rok wydania2016
Liczba stron350
KategoriaPublikacje darmowe
WydawcaWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
ISBN-13978-83-8088-316-1
Numer wydania1
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

INNE EBOOKI AUTORA

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Wstęp     7
  
  I. VOLKSSTÜCK JAKO GATUNEK LITERACKI    11
  1. Volksstück, czyli suma sprzeczności. Wprowadzenie do problematyki gatunku    11
  1.1. Vox populi, vox dei. W poszukiwaniu ludu – w poszukiwaniu Volksstück    13
  1.2. Przyjemne czy pożyteczne? Filozofii antynomii ciąg dalszy    21
  2. Historyczny mélange    24
  2.1. Hanswurst Super Star – bohater gotowy na wszystko    34
  2.2. Niepojęte czary    39
  2.3. Świat Nestroyem pisany    46
  3. Sinusoida upadku i odnowy. Stań badań    57
  3.1. Anzengruber vs operetka    58
  3.2. Nad Izarą i Sprewą    65
  3.3. Volksstück – sługa wielu panów    67
  3.4. Brakujące ogniwo    71
  3.5. Never ending story?    73
  
  II. KRYTYCZNA VOLKSSTÜCK. PRÓBY ODNOWY GATUNKU W PIERWSZEJ POŁOWIE XX WIEKU    81
  1. Tempo i przyjemność – wspaniałe straszne lata 20.    81
  2. Krytyczne przedtakty. Pionierzy czy uzurpatorzy krytycznej Volksstück?    94
  3. „Moją ojczyzną jest lud!” Ödön von Horváth – świadek koronny swoich czasów    105
  3.1. (Anty-)Volksstück    109
  3.1.1. Horváth Nestroyem podszyty(?). Dyskusje z tradycją    115
  3.1.2. Bohater bez właściwości. Produkt – przedmiot – towar    118
  3.1.3. Copy & past. Podmioty żargonem mówione    120
  3.2. Zrób to sam – rozpoznaj sam siebie! Publiczność i katharsis    124
  3.3. „Literacka radiologia”. (Anty-)Volksstück jako dramat społeczno-politycznej denuncjacji    126
  3.3.1. Państwo – organ ścigania, fabryka ideologii    129
  3.3.2. Filozofia inflacji    137
  3.3.3. Opowieści z bestiarium, czyli drobnomieszczański kanibalizm    148
  3.4. Śmieszne tragedie    157
  4. Brechta dialektyka pana i niewolnika. Volksstück jako realistyczna sztuka dla ludu    162
  4.1. Spostrzeżenia o Volksstück – recepty odnowiciela czy mikstury znachora?    164
  4.2. (Nie)ideologiczna, (nie)polityczna komedia marksisty Brechta    171
  4.2.1. „Kto kogo?” Heglowsko-leninowskie spartakiady pana i sługi    172
  4.2.2. Sztuka dydaktyczna a burżuazyjna komedia dla ludu    179
  
  III. NOWA VOLKSSTÜCK. DRAMAT PROWOKACJI DRUGIEJ POŁOWY XX WIEKU    185
  1. „Sztuka jest martwa, nie zjadajcie tego trupa!” Rewolucyjne mariaże Volksstück    185
  1.1. Volksstück – „…gatunek sam dla siebie”?    192
  2. Replay team – wszystkie bękarty Fleißer i Horvátha    202
  2.1. Widz – wolny strzelec z rogami. Martina Sperra polowania na jelenia    204
  2.2. Rainer Werner Fassbinder – pesymistyczne kolaże, czyli trening dla intelektualisty     213
  2.3. Franz Xaver Kroetz i Volksstück z bożej łaski?    222
  3. Nibylandia-Austria. Teatr szoku na „Wyspie Błogosławionych”    234
  3.1. Groteska-makabreska. Wolfgang Bauer i ludowy teatr okrucieństwa    238
  3.2. Peter Turrini – teatr w centrum społeczeństwa    247
  3.2.1. Austriackie ekshumacje    256
  3.2.1.1. Szlachetne szlachtowanie w sto osiemdziesiąt uderzeń na minutę     259
  3.2.1.2. (Nie)produktywne szczury    267
  3.2.2. Normalne katastrofy    275
  3.3. Felix Mitterer – „grający do kotleta”?    278
  3.4. Werner Schwab i topienie ludu w chlewie    289
  4. Telewizja – nowy teatr dla ludu?    299
  
  Zakończenie    307
  Zusammenfassung    319
  Bibliografia    321
  Nota bibliograficzna    339
  Indeks osobowy    341
RozwińZwiń