POLECAMY
Redakcja:
Wydawca:
Format:
ibuk
Można śmiało zaryzykować tezę, że w Polsce dramat i teatr szwajcarski to teren nieznany, że jego przedstawiciele rzadko kiedy kojarzą się polskiemu odbiorcy z kulturą szwajcarską i są identyfikowani przede wszystkim poprzez język – jako twórcy niemieckojęzyczni. W konsekwencji postrzeganie dramatu i teatru szwajcarskiego jest niezwykle ograniczone i sprowadza się do utrwalania kanonu, tak jakby szwajcarski teatr spoczywał tylko na barkach Friedricha Dürrenmatta i Maxa Frischa.
Publikacja, którą oddajemy do rąk Czytelników, wyrasta z potrzeby przybliżenia spektrum szwajcarskich twórców znanych w teatrze polskim i europejskim słabo lub w ogóle nieobecnych. Refleksja nad specyfiką dramatu i teatru szwajcarskiego jest także próbą przedstawienia nie zawsze ortodoksyjnej recepcji szwajcarskich autorów w Europie, pewnych aspektów organizacji systemu teatralnego w Szwajcarii i wreszcie ma prowadzić do nowego odczytania literackiej tradycji, z którą mierzy się nowa dramaturgia.
Ze Wstępu
„Tom pomyślany został jako przegląd najważniejszych i najciekawszych zjawisk dramatyczno-teatralnych w obszarze niemieckojęzycznej Szwajcarii, co jest jego zaletą. Wydaje się bardzo potrzebny, gdyż nasza wiedza o dramacie i teatrze Szwajcarii nie jest olśniewająca. Jeśli nie mogę stwierdzić, że jest bliska zeru, to ze względu na sporo polskich wydań dzieł dwóch twórców, Maxa Frischa i Friedricha Dürrenmatta, którzy przez lata byli również częstymi gośćmi na naszych scenach. Sytuacja dramatu i teatru jednak się zmieniła i zbiór prezentujący teatr szwajcarski może być bardzo przydatny, bowiem prezentuje utwory podejmujące istotną problematykę nowego czasu. Czyni to przy tym w sposób bardzo kompetentny – z jednej strony świadomy różnych zjawisk w literaturze i teatrze oraz zmian w dyscyplinach nimi się zajmujących, z drugiej wprowadza je w konteksty tak historyczne, jak współczesne, znamienne zarówno dla lokalnych szwajcarskich wspólnot, jak i dla tej szerszej, europejskiej, więc także naszej.
Z recenzji
prof. dr hab. Dobrochny Ratajczakowej
Rok wydania | 2019 |
---|---|
Liczba stron | 250 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-8142-204-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Anne z Zielonych Szczytów
do koszyka
Anne z Zielonych Szczytów
do koszyka
Poza możliwe. Jeden żołnierz,...
do koszyka
U podnóża szczytów
do koszyka
Szczyt rozkoszy
do koszyka
Szczyty Chciwości
do koszyka
Szczyty i doliny
do koszyka
Spis treści
Wstęp | 7 |
Kanon ożywiony | 11 |
Carola Hilmes, „Nie jestem Stillerem. Nie jestem mężczyzną. Jestem mordercą” O zaprzeczeniu tożsamości i inności – przypadek kryminalny | 13 |
Isabel Hernández, Don Juan w szwajcarskim przebraniu: Max Frisch a teatr szwajcarski | 27 |
Mario Saalbach, Nieprzyjazne uczucia z ojczystych stron w Wizycie starszej pani | 39 |
Marta Famula, Naukowcy i ich odpowiedzialność za własne czyny w dramacie szwajcarskim. Fizyk Möbius Friedricha Dürrenmatta i medyk Gustav Strom Lukasa Bärfussa | 49 |
Światy przedstawione Lukasa Bärfussa | 61 |
Joanna Jabłkowska, Nowy naturalizm czy teatr zaangażowany? Dramaty Lukasa Bärfussa | 63 |
Anna Gręda-Kowalewska, Foucault i Bärfuss: seks, władza i kontrola | 77 |
Barbara Pogonowska, Konanie i śmierć w sztuce Lukasa Bärfussa Alices Reise in die Schweiz | 89 |
Paulina Kobus, Eksperymenty na ludziach – Alices Reise in die Schweiz, Die Probe i Die sexuellen Neurosen unserer Eltern Lukasa Bärfussa | 99 |
W kręgu polityki | 105 |
Ewa Mazurkiewicz, Szwajcarski teatr i polityka teatralna w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku | 107 |
Dorota Sośnicka, „Urs teatralny”: „agresywniejszy, bardziej polityczny, nastawiony na dialog i zwrócony na zewnątrz”. O twórczości teatralnej Ursa Widmera | 115 |
Robert Rduch, Polityczny teatr poety Alberta Ehrismanna | 129 |
Richard McClelland, „Szwajcario, zbudź się!” – City of Change Milo Raua (2010–2011). Teatr a szwajcarska demokracja | 141 |
Artur Pełka, Szwajcarska „dramaturgia kobieca”? Historyczne ewokacje w tekstach teatralnych Darji Stocker | 153 |
Bohaterowie niespokojni | 163 |
Karolina Sidowska, Monika Wąsik, Nieznośna lekkość (nie)bytu, czyli o bohaterach nieco smutnych komedii Lukasa Lindera | 165 |
Lukas Linder, Teatr dziwaków | 173 |
Dariusz Komorowski, „Świat powinien być uporządkowany” – Berlinische Dramaturgie (dramaturgia berlińska) i jej adaptacja w dramatach Matthiasa Zschokkego | 177 |
Joanna Firaza, Rozważania o końcu – Ostatni gość Thomasa Hürlimanna | 193 |
Ján Jambor, Agnes Petera Stamma. Słuchowisko między nieopublikowaną nowelą a opublikowaną powieścią | 207 |
Życie teatralne Szwajcarii | 217 |
Corinna Hirrle, Wspieranie współczesnej, niemieckojęzycznej dramaturgii szwajcarskiej – zarys. Między gonitwą za premierą a debatą o zrównoważonym, trwałym rozwoju | 219 |
Maria Janus, Teatr lalek w Szwajcarii. Rekonesans z zastosowaniem metody desk research | 233 |
Nota o Autorach | 243 |