POLECAMY
-15%
Autor:
Wydawca:
Format:
NAGRODA im. STEFANA MORAWSKIEGO
Niniejsza książka poświęcona jest japońskiej przestrzeni miejskiej, która już na pierwszy rzut oka znacząco różni się od tego, co spotykamy w Europie, w Paryżu, Berlinie czy Pradze. Charakterystyczna dla Japończyków dbałość o uwzględnienie przyrody w planie miasta, swobodne podejście do kategorii wizualności przestrzeni (nieznajomość kategorii „pejzażu miejskiego“), przywiązanie do horyzontalnej perspektywy oraz brak tradycji definiowania przestrzeni publicznej w ramach miasta to jedynie kilka z wielu cech świadczących o unikalności japońskiej urbanistyki. Owe specyficzne strategie i taktyki kreowania przestrzeni miasta zdają się posiadać swoje źródło w zakorzenionej w japońskiej kulturze, odległej od zachodniego paradygmatu filozoficznego, tradycji rozumienia kategorii przestrzeni oraz specyfice wypracowanego przez Japończyków modusu doświadczenia przestrzenności. Istotne wydaje się w tym kontekście zarówno oddziaływanie tła kulturowego (buddyzm, shinto), jak i praktyk wynikających z samej specyfiki zamieszkiwania na aktywnym sejsmicznie, otoczonym morzami, Półwyspie Japońskim.
Rok wydania | 2011 |
---|---|
Liczba stron | 144 |
Kategoria | Estetyka |
Wydawca | Universitas |
ISBN-13 | 978-83-242-1501-0 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Estetyczne problemy późnej nowoczesności
do koszyka
Doświadczenie estetyczne i wspólnota...
do koszyka
Pisma estetyczne
do koszyka
Pisma literackie i estetyczne
do koszyka
Szkice estetyczne
do koszyka
Spis treści
WPROWADZENIE | |
KU FILOZOFII MIASTA | |
NIE TYLKO EUROPA | |
PRZESTRZEŃ – PODMIOTOWOŚĆ | |
O PERSPEKTYWIE I METODZIE | |
1. JAPOŃSKA CZY DALEKOWSCHODNIA KONCEPCJA PRZESTRZENI? | |
1.1. PYTANIE O TOŻSAMOŚĆ KULTUROWĄ – GRANICE DEFINICJI | |
1.2. TEORIE KULTURY | |
1.3. KORZENIE DEFINICJI PRZESTRZENI – PYTANIE O TOŻSAMOŚĆ OSOBOWĄ | |
1.4. PRZESTRZEŃ W JAPONII I NA ZACHODZIE | |
1.4.1. TOŻSAMOŚĆ OSOBOWA | |
1.4.2. TOŻSAMOŚĆ ESTETYCZNA | |
1.4.3. PROCESY WYMIANY KULTUROWEJ | |
2. PRZESTRZEŃ A JEJ BEZPOŚREDNIE DOŚWIADCZENIE | |
2.1. CZYM JEST DOŚWIADCZENIE BEZPOŚREDNIE? | |
2.2. CHARAKTER DOŚWIADCZENIA BEZPOŚREDNIEGO | |
2.3. DOŚWIADCZENIE BEZPOŚREDNIE A DOŚWIADCZENIE PRZESTRZENI | |
2.3.1. NISHIDA – SHUSTERMAN. OBSZARY ZGODNOŚCI | |
2.3.1.1. WYMIAR PRAKTYCZNY – DOWARTOŚCIOWANIE CIELESNOŚCI | |
2.3.1.2. KONCEPCJA DOŚWIADCZENIA BEZPOŚREDNIEGO | |
2.3.1.3. JEDNOŚĆ PSYCHOFIZYCZNA | |
2.4. PRZESTRZEŃ – PUSTKA | |
2.4.1. PLAN OGÓLNY | |
2.4.2. PLAN INDYWIDUALNY | |
2.5. TOPOS OSTATECZNY. KU PUSTCE FENOMENÓW | |
2.5.1. TRZY RODZAJE BASHO | |
2.5.2. RODZAJE BASHO A KONCEPCJE PRZESTRZENNE | |
3. STRATEGIE KSZTAŁTOWANIA PRZESTRZENI MIEJSKIEJ W JAPONII | |
3.1. KATEGORIA ‘PUSTKI’ W KONTEKŚCIE KULTURY JAPOŃSKIEJ | |
3.1.1. ARCHITEKTURA DAWNA. FUNKCJA KOLUMNY | |
3.1.2. ARCHITEKTURA OGRODÓW. OGRODY ZEN | |
3.1.3. ARCHITEKTURA WSPÓŁCZESNA | |
3.2. PRZESTRZEŃ MIEJSKA | |
3.3. PUSTKA PRZESTRZENI MIEJSKIEJ | |
3.3.1. PUSTKA PRZESTRZENI – ZACHÓD | |
3.3.2. PUSTKA PRZESTRZENI – JAPONIA | |
3.3.2.1. DOM | |
3 .3 .2 .2 . NO JYUKU SHA | |
3.3.2.3. METABOLIZM | |
3.4. ODMIENNE WARTOŚCIOWANIE PRZESTRZENI | |
3.4.1. ANTYWIZUALNOŚĆ | |
3.4.2. HORYZONTALNOŚĆ | |
3 .4 .2 .1 . UCHI. PRZESTRZEŃ WEWNĘTRZNA I ZEWNĘTRZNA DOMU | |
3.4.3. NIETRWAŁOŚĆ KONSTRUKCJI – RELACYJNOŚĆ PRZESTRZENI | |
3.4.3.1. DOBÓR MATERIAŁÓW | |
3.4.3.2. MODULARNA KONSTRUKCJA | |
3.4.4. PŁASZCZYZNA – LINEARNOŚĆ | |
3.5. RODZAJE STRATEGII KSZTAŁTOWANIA PRZESTRZENI MIEJSKIEJ W JAPONII | |
3.5.1. ROLA PRZYRODY W PLANIE MIASTA | |
3.5.2. KRATOWNICOWY PLAN MIASTA | |
3 .5 .3 . MACHI WARI | |
3.5.4. MINIMALNA KLASOWOŚĆ | |
3 .5 .5 . SHAKKEI | |
ZAKOŃCZENIE | |
CIĄGŁOŚĆ PRZESTRZENNA | |
ODMIENNOŚĆ ZAMIESZKIWANIA | |
ARCHITEKTURA JAPOŃSKA WSPÓŁCZEŚNIE | |
BIBLIOGRAFIA | |
INDEKS NAZWISK | |
ILUSTRACJE | |