INNE EBOOKI AUTORA
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Czytelnik tomu odnajdzie w toku jego lektury wiele cennych informacji o poszczególnych utworach literatury włoskiej, a (…) nie jest ona zbyt dobrze w Polsce znana. Odnajdzie też wielce interesujące zarówno dla dzieł literackich, jak i filmowych konteksty natury historycznej, politycznej i stricte kulturowej, co wzbogaca sposób widzenia i interpretacji poszczególnych tekstów.
Pragnę także podkreślić bardzo dobrą kompozycję tomu. Jego tytuł wskazuje, iż książka będzie ciekawym przewodnikiem nie tylko po obszarze literatury włoskiej od romantyzmu po współczesność. Zwraca także uwagę na te momenty historii Włoch i ich kultury, w których sztuka kina – zwracając się ku literaturze – poszukuje swojej intelektualnej i estetycznej świadomości.
Prof. zw. dr hab. Ewelina Nurczyńska-Fidelska
Książka Od Manzoniego do Maraini. Ekranizacje literatury włoskiej powinna znaleźć zainteresowanie wśród filmoznawców, italianistów oraz wszystkich zainteresowanych kulturą włoską. Tom inicjuje zarazem serię italianistyczną, w której w najbliższych latach publikowane będą zarówno wyniki badań prowadzonych przez członków łódzkiego ośrodka, jak również opracowania zbiorowe powstałe przy współpracy innych uczelni polskich i włoskich.
Rok wydania | 2010 |
---|---|
Liczba stron | 418 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-7525-426-6 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Biuletyn Polskiego Towarzystwa...
do koszyka
Aspekty bezpieczeństwa narodowego...
do koszyka
Aspekty finansowe gospodarowania...
do koszyka
Spis treści
WSTĘP | 13 |
NAUCZYCIEL JĘZYKOZNAWCA — BADACZ: ZAŁOŻENIA METODOLOGICZNE | 15 |
POZNAWANIE JĘZYKA Z PERSPEKTYWY METODOLOGA | 16 |
Model badań (języka i/lub nauki języka obcego) | 16 |
Model (nauki) języka (i/lub nauki języka obcego) | 18 |
WIEDZA O GLOTTODYDAKTYCE Z PERSPEKTYWY JĘZYKOZNAWCY | 21 |
Glottodydaktyka a lingwistyka | 21 |
Glottodydaktyka w teorii i praktyce nauczania . | 22 |
Językoznawstwo w teorii językoznawczej i praktyce glottodydaktycznej | 22 |
Język przyswajany, język rodzimy, język pośredni | 24 |
Język przyswajany jest językiem obcym | 24 |
Językiem znanym jest język rodzimy | 25 |
Językiem władanym jest język pośredni | 25 |
Język obcy jest językiem wyuczanym | 27 |
Dwujęzyczność współrzędna i podporządkowana | 28 |
Modele indukcyjne i dedukcyjne | 29 |
Procesy algorytmiczne i heurystyczne | 30 |
Dydaktyka terapeutyczna i profilaktyczna | 30 |
WIEDZA O JĘZYKU Z PERSPEKTYWY GLOTTODYDAKTYKA | 33 |
Wiedza o języku | 33 |
Forma i substancja treści i wyrażenia | 33 |
Dwuczłonowość języka | 36 |
Związki paradygmatyczne i syntagmatyczne | 38 |
Semazjologia i onomazjologia | 43 |
Kompetencja i performancja | 44 |
Różne kompetencje językowe i badania językoznawcze | 46 |
Język — świat — poznanie | 48 |
Język — świat — myślenie | 50 |
Konwencja i konwencjonalizacja | 51 |
Koncept i konceptualizacja | 52 |
Profil i profilowanie | 53 |
Interpretant | 55 |
Język rodzimy i świat obcy — świat rodzimy i język obcy | 55 |
Problemy natury kognitywnej | 56 |
Problemy natury funkcjonalnej | 57 |
Problemy natury interferencyjnej i pozainterferencyjnej | 58 |
Język — myślenie — mowa | 59 |
Błędy i chybienia | 59 |
Kompetencja poprawnościowa i stosownościowa | 62 |
Krzywa akwizycji — progresja kompetencji języka pośredniego | 63 |
Język — komunikacja — użytkownik | 64 |
Schemat komunikacji i funkcje języka | 64 |
Zasady komunikacji endolingwalnej i działania użytkownika języka rodzimego | 65 |
Zasada kooperacji | 65 |
Zasada relewancji | 66 |
Zasada ekonomii | 69 |
Zasady komunikacji egzolingwalnej i niebezpieczeństwa użytkownika języka obcego | 70 |
Zasada skuteczności i stosowności | 71 |
Zasada interpretowalności | 72 |
Zasada akomodacji | 75 |
KOMPETENCJA JĘZYKOWA Z PERSPEKTYWY DYDAKTYKA-JĘZYKOZNAWCY | 79 |
Uczmy (się) języka z wiedzą o języku | 79 |
Uczmy (się) języka obcego językiem znanym | 81 |
Tłumaczmy język i o języku | 83 |
Mówmy tak, aby zrozumiano to, co chcieliśmy powiedzieć | 84 |
Uczmy się sami, ale poprawnie | 85 |
JĘZYKOZNAWCZE TECHNIKI KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI SYNTAKTYCZNEJ | 89 |
UJĘCIE JĘZYKOZNAWCZE — WIEDZA O SKŁADNI: CZYLI CZEGO (SIĘ) UCZYĆ | 90 |
Kompetencja składniowa języka — ujęcie intralingwalne | 90 |
Kompetencja generująca: o generowaniu struktur składniowych | 90 |
Kompetencja echoidalna: o sposobie przywoływania z pamięci | 92 |
Kompetencja formulaiczna: o formułach zamiast struktur | 92 |
Kompetencje składniowe języków — ujęcie interlingwalne | 95 |
Przyczyny problemów | 96 |
Aspekty systemowe | 96 |
Implikacje kognitywne | 97 |
… i proponowane rozwiązania | 99 |
PROCEDURA DYDAKTYCZNA — UMIEJĘTNOŚĆ BUDOWANIA ZDAŃ: CZYLI JAK (SIĘ) UCZYĆ | 102 |
Struktura tematyczno-rematyczna zdania: dwie logiki organizacji tekstu | 102 |
Ujęcie frastyczne | 102 |
Ujęcie systemowe | 104 |
Ujęcie kognitywne | 107 |
Ujęcie dydaktyczne | 109 |
Koncesja: przyzwolenie na nie-ćwiczenie | 112 |
O sposobach wyrażania „tylko” i „nie tylko” | 118 |
Przyczynowość po francusku: jak poradzić sobie z przechodniością | 121 |
Konstrukcje kauzatywne i antonimy wewnętrzne | 121 |
Faire faire | 123 |
Faire faire (wyr. Analityczne) ‹ wyrażenie syntetyczne | 124 |
Faire faire ‹ peryfraza | 124 |
Faire faire ‹ ? | 125 |
Mieć czy być — faire ou etre | 126 |
Aspekty kognitywne i funkcjonalne | 127 |
Części mowy: o odmienności profili, które zwykło się dostrzegać | 127 |
Charakter nominalny vs werbalny | 128 |
Charakter posesywny vs atrybutywny | 128 |
Elipsa i amplifikacja | 129 |
Zaimki | 129 |
Konstrukcje bezokolicznikowe | 130 |
Nie wszyscy są pierwsi, ostatni, jedyni | 133 |
Nie wszystko zostało jeszcze powiedziane | 133 |
Jako jedyny, pierwszy i ostatni | 134 |
Najważniejszy, jaki kiedykolwiek / ktokolwiek / gdziekolwiek | 134 |
To, że jest tyle nie znaczy, że nie może być więcej | 135 |
Rytuały językowe: o zachowaniach adekwatnych do sytuacji | 135 |
Jak zapytać o drogę? | 136 |
Rytuał prośby: prosić to nie rozkazywać | 136 |
ASPEKTY AUTODYDAKTYCZNE: WIEDZA O JĘZYKU, ZNAJOMOŚĆ SKŁADNI I UMIEJĘTNOŚĆ BUDOWANIA ZDAŃ | 138 |
Algorytmy tłumaczeniowe | 138 |
Badania własne | 139 |
A może byśmy . | 139 |
Lepiej (będzie) jeśli . | 140 |
Im więcej, tym mniej | 140 |
Nie tyle x, ile y | 140 |
Ciągle to samo | 141 |
Sans que | 141 |
„Ergatyw“ po polsku | 141 |
Participe passé | 142 |
Algorytmy w praktyce | 142 |
Środki i zasady | 145 |
Cele i sprawności | 147 |
JĘZYKOZNAWCZE TECHNIKI KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI SEMANTYCZNEJ | 149 |
UJĘCIE JĘZYKOZNAWCZE: ZNACZENIE ZNACZENIA I ZNACZENIA ZNACZEŃ | 150 |
Teoria wyrazu i/lub znaku językowego | 150 |
Cechy definicyjne znaku językowego | 150 |
Dwuczłonowość | 150 |
Linearność | 150 |
Arbitralność | 151 |
Różne koncepcje znaczenia | 153 |
Znaczenie i oznaczanie | 153 |
Znaczenie znaczenia | 155 |
Znaczenie w użyciu | 155 |
Znaczenie w języku i w umyśle | 158 |
Składniki treści wyrażeń | 159 |
Konotacja i denotacja | 160 |
Informacje językowe czy encyklopedyczne | 161 |
Treści symbolizowane i sugerowane | 162 |
Treści inferowane | 163 |
Treści artelektalne, socjolektalne i idiolektalne | 164 |
Trzy płaszczyzny języka | 164 |
Trzy rodzaje składników treści | 165 |
Trzy formy znaczeń wyrażenia | 165 |
Trzy rodzaje kompetencji semantycznej | 166 |
Relacje między znaczeniami wyrażeń: formy i rodzaje znaczeń | 167 |
Składniki treści wyrażenia: jednoznaczność i wieloznaczność leksemu | 168 |
Możliwe znaczenia wyrażenia: relacje sememiczne leksemu | 169 |
Relacje między wyrażeniami: relacje sememiczne leksemów | 172 |
UJĘCIE FUNKCJONALNE: RÓŻNICE SYSTEMOWE I ICH IMPLIKACJE GLOTTODYDAKTYCZNE | 175 |
Różnice kategorialno-gramatyczne, czyli o rozbieżnościach przeddyskursywnych | 175 |
Języki syntetyczne i analityczne | 175 |
Ładunki znaczeniowe morfemów | 176 |
Różnice funkcjonalno-dyskursywne, czyli o rozbieżnościach w mowie | 177 |
Ekonomia semazjologiczna i onomazjologiczna | 177 |
Wyrażenia proste i złożone | 178 |
Konwergencja składników treści: wyrażenia analityczne i syntetyczne | 179 |
Dywergencja składników treści: wyrażenia generyczne i specyficzne | 182 |
Aspekty kontrastywne: implikacje glottodydaktyczne | 184 |
Syntagmy werbalne | 185 |
Syntagmy przyimkowe | 186 |
UJĘCIE DYDAKTYCZNE: JĘZYKOZNAWCZE TECHNIKI ANALIZY ZNACZENIA SŁOWA OBCEGO | 188 |
Konfrontacje leksykalne | 188 |
Tertium comparationis | 189 |
Podejście operacyjne | 190 |
Ujęcie atrybutywne | 191 |
Modele analizy | 192 |
Analizy wprowadzające | 193 |
Relacje intraleksykalne — konfrontacja składników treści | 193 |
Relacje interleksykalne — konfrontacja rodziny wyrażeń | 195 |
Analiza logiczna | 196 |
Pojęcia semantyki logicznej | 196 |
Implikacje dydaktyczne | 197 |
Od zakresu do treści charakterystycznej | 198 |
Od treści charakterystycznej do zakresu | 199 |
Zasadność analiz logicznych | 200 |
Analiza semiczna | 201 |
Tabela semiczna | 202 |
Analiza semiczna w praktyce MCL | 204 |
Analiza składnikowa | 208 |
Podstawowe pojęcia | 208 |
Dendryt leksykalny | 209 |
Ograniczenia selekcyjne | 211 |
Reguły projekcyjne i znaczenia dyskursywne | 212 |
Aplikacje dydaktyczne | 214 |
Poszukiwanie znaczeń — kompetencja leksykalna | 215 |
Konkatenacje i kolokacje — kompetencja leksotaktyczna | 217 |
Analiza kkp | 219 |
W języku ogólnym | 219 |
W języku specjalistycznym | 222 |
Koncepty | 222 |
Konwencje | 223 |
Profile | 224 |
Praca własna | 224 |
Analiza semantograficzna | 226 |
Dwa sposoby konceptualizacji rzeczywistości: konceptualizacja językowa i wizualna | 226 |
Dwa przedmioty wizualizacji graficznej: obrazowanie myśli i słów | 228 |
Dwa odniesienia wizualizacji znaku językowego: obrazy desygnatów i obrazowanie znaczeń | 231 |
Różne rodzaje wizualizacji słowa i różne rodzaje wizualizowanych treści | 233 |
Remografy | 233 |
Profilografy | 239 |
Konceptografy | 241 |
Technika podświetlania . | 243 |
Dwa sposoby wykorzystania technik wizualizacji: | |
pozna(wa)nie i rozpozna(wa)nie treści słów | 247 |
Analizy podsumowujące . | 247 |
JĘZYKOZNAWCZE TECHNIKI KSZTAŁTOWANIA KOMPETENCJI PRAGMATYCZNEJ | 251 |
ELEMENTY KOMPETENCJI PRAGMATYCZNEJ | 253 |
Kompetencja pragmatyczna w pragmatyce językoznawczej | 253 |
Akty mowy i działania językowe | 253 |
Skutek i skuteczność | 254 |
Inferencje | 254 |
Implikacja | 255 |
Presupozycja | 255 |
Domniemanie | 256 |
Kompetencja pragmatyczna w dydaktyce języka obcego | 256 |
Ujęcie dydaktyczne | 257 |
Ujęcie pragmatyczne | 257 |
Ujęcie interlingwalne | 257 |
TECHNIKI NAUCZANIA EFEKTÓW ZNACZENIOWYCH RODZAJNIKA FRANCUSKIEGO | 258 |
Przyczyny problemów | 258 |
Ujęcie gramatyczne i tradycyjne metody nauczania | 259 |
Reguły użycia | 259 |
Ćwiczenia użycia | 261 |
Ujęcie językoznawcze | 262 |
Ujęcie logiczne | 265 |
Ujęcie pragmatyczne | 268 |
Ujęcie dydaktyczne: od analizy pragmatycznej do technik nauczania | 271 |
Procedura dydaktyczna | 271 |
Doświadczenia językowe | 272 |
Przed chwilą rozmawiałem z Potrzebowskim | 272 |
Rozmawiałem wczoraj z tą . no | 273 |
Poproszę obie osoby o powstanie | 273 |
Pospiesz się, bo tramwaj jedzie | 274 |
Przełożenie glottodydaktyczne: „pragmadydaktyka” w zastosowaniu | 274 |
Utrwalenie i ewaluacja | 276 |
Tłumaczenia kontekstualne (z języka polskiego) | 276 |
Testy komutacyjne (w języku francuskim) | 276 |
Inferencje kontekstualne | 278 |
Praca własna | 282 |
Podsumowanie | 284 |
TECHNIKI NAUCZANIA EFEKTÓW ZNACZENIOWYCH WYBRANYCH CZASÓW JĘZYKA FRANCUSKIEGO | 285 |
Przyczyny problemów | 285 |
Ujęcie językoznawcze | 286 |
Perspektywa konfrontatywna… | 286 |
…i jej implikacje kognitywno-dydaktyczne | 290 |
Ujęcie pragmatyczne | 292 |
Ujęcie dydaktyczne: od analizy pragmatycznej do metody dydaktycznej | 293 |
Procedura dydaktyczna | 293 |
Doświadczenia pragmatyczne | 294 |
Inferencje kontekstualne | 295 |
Impaktualność, aspektualność, temporalność | 297 |
Analiza czasowości w praktyce | 300 |
Tłumaczenia kontekstualne i testy komutacyjne | 300 |
Ewaluacja i prace własne | 301 |
Podsumowanie | 302 |
UJĘCIE METODOLOGICZNE: TECHNIKI PRZEDMIOTO-I PODMIOTOCENTRYCZNE | 304 |
UCZEŃ BADACZ — JĘZYKOZNAWCA, CZYLI ZASADNOŚĆ METODY JĘZYKOZNAWCZEJ | 307 |
MODEL (MCL) POZYSKIWANIA KOMPETENCJI JĘZYKA OBCEGO: PRÓBA FORMALIZACJI | 308 |
Jak badamy? | |
czyli proponowana metodologia badań | 308 |
Modele analizy | 311 |
Analiza diachroniczna | 312 |
Analiza synchroniczna | 313 |
Co badamy? | |
czyli analiza przedmiotu badań | 314 |
Kompetencja syntaktyczna | 314 |
Kompetencja semantyczna | 328 |
Kompetencja pragmatyczna | 332 |
Podsumowanie i wnioski | 338 |
Interpretacja wyników badań, | |
czyli próba formalnej reprezentacji krzywej akwizycji MCL | 341 |
Różne krzywe dla różnych modeli | 343 |
Arbitralność znaku językowego | 344 |
Motywacja znaczenia | 345 |
Luki leksykalne | 345 |
Dystans semantyczny derywatów | 346 |
Modyfikacja ograniczeń selekcyjnych | 347 |
Różne krzywe dla różnych kompetencji | 347 |
Różne modele dla różnych potrzeb | 349 |
Różne potrzeby w inteligentnym rozwoju językowym | 353 |
Z METODOLOGII BADAŃ NAD UMYSŁEM, JĘZYKIEM I AKWIZYCJĄ | 354 |
Model umysłu | 354 |
Model języka | 357 |
Język myśli | 357 |
Język ucieleśniony | 362 |
Model akwizycji | 364 |
Akwizycja jr i jo | 365 |
Model modularny i holistyczny | 366 |
Wiedza proceduralna i deklaratywna | 367 |
Glottodydaktyka zewnątrz- i wewnątrzpodmiotowa | 369 |
ZASADNOŚĆ METOD „JĘZYKOZNAWCZYCH”, | |
CZYLI JAK, KOGO I KIEDY (NIE) NALEŻY NAUCZAĆ | 370 |
Pytania metodologii glottodydaktycznej | 371 |
Zasadność metody mcl — przesłanki stworzenia | 372 |
Zastosowanie czynne i bierne | 373 |
Nauczyciel: (glotto)dydaktyk czy językoznawca | 373 |
Kompetencja sztuczna czy naturalna | 374 |
Podręcznik MCL | 375 |
Uczeń — językoznawca — nauczyciel | 379 |
MCL a prawo najmniejszego wysiłku | 379 |
MCL a autonomia ucznia | 380 |
Uczeń — badacz samodzielny i dojrzały | 381 |
ANEKS | 383 |
BIBLIOGRAFIA | 399 |
RESUME: ASPECTS LINGUISTIQUES DU MODELE D’ACQUISITION DE LA COMPETENCE EN LANGUE ETRANGERE | 409 |
OD REDAKCJI | 417 |