Lingwistyczna teoria mowy

Preliminaria

1 opinia

Format:

pdf

KUP I POBIERZ

Format: pdf

30,19  35,10 (-14%)

Najniższa cena z 30 dni: 35,10 zł 

W ABONAMENCIE

od 3,50

Masz już abonament? Zaloguj się

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 49,00 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Monografia prezentuje oryginalną koncepcję filozoficzno-logicznego ujęcia języka naturalnego autorstwa wybitnego językoznawcy-filozofa Andrzeja Bogusławskiego. Autor proponuje wstępną stratyfikację odezwań językowych ze szczególnym uwzględnieniem odezwań bazowych.


>Nie ma niemych filozofów. Nie ma filozofii bez mowy i nie ma mowy bez filozofii. Taki jest, Andrzej Bogusławski raczej oczywisty, punkt wyjścia autora. Mowa jako przedmiot teorii jest jednak, jak już dawno zauważono, obiektem osobliwie trudnym w refleksji intelektualnej. Sprawa całokształtu mówienia, w odróżnieniu od tych czy innych cząstkowych szczegółów lub aspektów działania zwanego „mówieniem”, to rzecz, która pojawia się w polu czyjegoś zainteresowania badawczego, zawsze czysto kontemplacyjnego, a praktycznego, bardzo rzadko. Istota zamierzenia autora znajduje dość adekwatny, a zarazem znamienny wyraz w przytaczanych przez niego z uznaniem słowach francuskiego filozofa Louisa de Bonalda (1754–1840) i rosyjskiego pisarza-poety-językoznawcy-filozofa Konstantina Aksakowa (1817–1860).


Louis de Bonald pisał: „Jeśli niektórzy pisarze zajmujący się istotą rozumną są mętni i niezrozumiali [...] dzieje się tak dlatego, że [...] chcieli wyjaśnić istotę myślącą przez istotę myślącą, zamiast ją wyjaśniać przez istotę mówiącą” (Tekst francuski z 1801 roku).


Konstantin Aksakow pisał (po zadeklarowaniu, że nauka musi przyjąć „tajemnicę życia” jako nieodwołalną daną pierwotną): „Nauka słowa jest dokładnie w tej samej sytuacji [...] kiedy musi się mówić o samym słowie [...] o tej przezroczystej szacie myśli – nauka musi uznać tajemnicę ukazania się słowa – tego nowego świata, który wzniósł się nad światem. [...] słowo jest całe przeniknięte świadomością i powstało wraz z nią. Słowo to świadomość, słowo to człowiek” (Tekst rosyjski z 1860 roku w przekładzie autora).


******


The Linguistic Theory of Speech. Preliminaries


The monograph presents a unique philosophical – logical concept of a natural language by an eminent philosopher and linguist Andrzej Bogusławski. The author offers a preliminary stratification of language responses with particular reference to base responses.


Rok wydania2021
Liczba stron544
KategoriaJęzykoznawstwo
WydawcaUniwersytet Warszawski
ISBN-13978-83-235-4316-9
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

INNE EBOOKI AUTORA

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Przedmowa    9
  Wprowadzenie    13
  
  I. Projektowany zakres i charakter opracowania    13
  
  II. Ogólne założenia lingwistyczno-filozoficzne    28
  
  III. Mówienie i mówienie o mówieniu 75
  Główna teza przedkładanej teorii mowy    75
  Zasadnicze zróżnicowanie stanowisk filozoficznych w kwestii języka i mowy    82
  
  Część pierwsza Mowa
  Rozdział I. Kanoniczne werdykty obiektywizujące (KWO).
  Charakterystyka początkowa 91
  Dwie zasadnicze cechy KWO    94
  Przewidywana zawartość nazwy „kanoniczny werdykt obiektywizujący”    101
  
  Rozdział II. Wstępna charakterystyka kontrastu między
  prymarnym funktorem ‘powiedział’ a sekundarnym
  funktorem ‘powiedział’ 107
  Aneks I    114
  Aneks II    121
  Aneks III    123
  
  Rozdział III. Przedmioty relacjonowania i ich relacjonowanie    124
  
  Rozdział IV. Monowalencyjny funktor to (jest) poza kategorią KWO. Rzut oka na pokrewne zjawiska spoza
  kategorii KWO    131
  
  Rozdział V. Szczególna podkategoria KWO: biwalencyjne
  oznajmienia metaepistemiczne. Słowo o oznajmieniach pokrewnych 138
  Aneks    155
  
  Rozdział VI. Naczelne funktory relacjonowania wypowiedzi
  (NFRW) a właściwości perceptybilno-techniczne mowy    157
  
  Rozdział VII. Mowa w refleksji teoretycznej i pozateoretycznej    169
  
  Rozdział VIII. Ogólna taksonomia lingwoczynów. Wprowadzenie do pełnej charakterystyki kanonicznych werdyktów obiektywizujących (KWO) 178
  A. Pojęcie KWO. Rozszerzony zarys wstępny. Test metajęzykowej kompetencji ogółu użytkowników języka (MKU)    179
  B. Charakterystyka wypowiedzeń należących do kategorii
  KWO. Uzupełnienia. Test: ‘prawdę mówiąc’    186
  
  Rozdział IX. Pełna charakterystyka prymarnego NFRW i jego denotatów z kategorii KWO. Prezentacja skrótowa    199
  
  Rozdział X. Pełna charakterystyka prymarnego NFRW i jego
  denotatów z kategorii KWO. Prezentacja rozwinięta 202
  A. „Powaga”. Problem metonimii i metafory    202
  B. Asercyjność relacjonowanej wypowiedzi    210
  C. „Neutralność”    218
  D. „Kanoniczność”. Problem walencji, metonimii, wieloznaczności    219
  E. Szczególny przypadek metonimii. „Milczące
  zaprzeczenie”    235
  F. „Pełnoreferencjalność – określoność referencji”    237
  
  Rozdział XI. Nieograniczona wielość funkcjonalnych
  typów wypowiedzi    241
  
  Rozdział XII. Kanoniczne werdykty obiektywizujące wobec innych lingwotworów (KWO vs. AKWO)    248
  
  Rozdział XIII. Taksonomia AKWO 264
  Komentarze atrybucyjne    275
  Wypowiedzi hybrydalne    277
  
  Rozdział XIV. Wybrane problemy subkategoryzacji AKWO 280
  A. Synkretyczno-egocentryczne zwroty epistemiczne [ESE].
  Wprowadzenie do ich analizy    280
  B. Szczególny przypadek ESE: chyba    286
  C. Glosy do innych wybranych wyrażeń z kategorii ESE    297
  D. Sprawa pytań jako szczególnej podkategorii w obrębie kategorii AKWO. Przyczynek do krytycznej i autokrytycznej refleksji erotetycznej    304
  Uwagi do teorii pytań AB (1977a)    305
  Wstępne uwagi do teorii pytań AB (1978b). Jej rozwinięcie    306
  Operacje indagacyjne    308
  E. Problem statusu datum quaestionis w tzw. pytaniach uzupełnienia    312
  Szczególne kategorie indagacji    314
  F. Problem zasięgu składników indagacji
  bipolarno-stanowych    317
  
  Część druga Wiedza
  Rozdział I. Relacje: wie, że – wie, czy; powiedział, że – powiedział, czy    327
  
  Rozdział II. Autodestrukcja sceptycyzmu radykalnego    341
  
  Rozdział III. Krytyka sceptycyzmu Petera Ungera (1975)    348
  
  Rozdział IV. Sprawa „funktora niekompletnego” K* w propozycji Jana Woleńskiego (2007)    351
  
  Rozdział V. Status składniowy ‘wie, że’ jako pojęcia
  pierwotnego. Problem aletyczności wyrażenia ‘nie
  wie, że’    359
  
  Rozdział VI. Uzupełnienia do teorii funktora ‘wie, że’.
  Relacje: ‘wiedza’ – ‘istnienie’, ‘wiedza’ – ‘prawda’ 376
  Aneks. Wielość wiedzących i wielość tego, co wiedziane    391
  
  Rozdział VII. Brak koreferencjalnej rekurencji wie, że i konieczność współwiedzy. Ich konsekwencje światopoglądowe. Problem wszechwiedzy 392
  Aneks. Glosa do sprawy agnostycyzmu    403
  
  Rozdział VIII. Dalsze obserwacje dotyczące braku koreferencjalnej rekurencji wie, że    407
  
  Rozdział IX. Równoważność analityczna p i istnienia wiedzącego, że p    411
  
  Rozdział X. Problem braku koreferencjalnej rekurencji ‘wie, że’ a paradoks kłamcy    416
  
  Rozdział XI. Problem ekstensjonalności / intensjonalności    425
  
  Rozdział XII. Paradoks Wittgensteina. Glosa do 7 tezy Traktatu    434
  
  Rozdział XIII. Czego nie można twierdzić w trybie KWO?453
  
  Bibliografia    457
  Prace autora    467
  Summary    477
  Indeks nazwisk    540
RozwińZwiń