POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
ibuk
Publikacja stanowi kompleksowe opracowanie problematyki handlu ludźmi w prawie międzynarodowym. Prezentowane zagadnienie jest złożone i wieloaspektowe, dlatego na samej tylko płaszczyźnie prawnej można je analizować zarówno z punktu widzenia międzynarodowego prawa publicznego, jak i międzynarodowego prawa karnego, prawa karnego transnarodowego, prawa krajowego oraz międzynarodowego prawa praw człowieka. Handel ludźmi ma wiele twarzy i dotyczy niemal wszystkich krajów, niezależnie od tego, czy są one miejscami pochodzenia pokrzywdzonych, tranzytu czy państwami docelowymi. To trzeci, po handlu narkotykami i bronią, najbardziej dochodowy typ przestępczości zorganizowanej na świecie.
Rok wydania | 2019 |
---|---|
Liczba stron | 272 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego |
ISBN-13 | 978-83-8142-571-1 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Standardy anestezjologicznej opieki...
do koszyka
Standardy efektywności energetycznej...
do koszyka
Standardy i procedury pielęgniarskiej...
do koszyka
Standardy obsługi pacjenta - 7...
do koszyka
Standardy opieki pielęgniarskiej w...
do koszyka
Spis treści
Wykaz skrótów | 9 |
Wstęp | 13 |
Wprowadzenie do problematyki handlu ludźmi | 17 |
CZĘŚĆ I. Geneza i ewolucja pojęcia handlu ludźmi | 21 |
Uwagi wstępne | 21 |
Rozdział I. Instrumenty walki z niewolnictwem | 25 |
1.1. Konwencja z 1926 roku | 28 |
1.2. Konwencja uzupełniająca z 1956 roku | 30 |
1.3. Pozostałe regulacje | 32 |
1.4. Niedokończona abolicja – współczesne formy niewolnictwa | 35 |
Rozdział II. Instrumenty międzynarodowego prawa pracy | 39 |
2.1. Konwencje związane z eliminacją pracy przymusowej | 40 |
2.2. Konwencje związane z ograniczaniem pracy dzieci | 46 |
2.3. Konwencje związane z ochroną pracowników migrujących | 48 |
Rozdział III. Instrumenty zwalczania handlu kobietami i dziećmi – ewolucja pojęcia handlu ludźmi | 53 |
3.1. „Białe niewolnictwo” | 54 |
3.1.1. Porozumienie z 1904 roku | 54 |
3.1.2. Konwencja z 1910 roku | 55 |
3.2. Konwencja z 1921 roku | 62 |
3.3. Konwencja z 1933 roku | 63 |
3.4. Konwencja z Lake Success | 64 |
3.4.1. Obowiązywanie konwencji z Lake Success | 70 |
3.4.2. Wpływ na kształt definicji handlu ludźmi | 74 |
3.5. Pozostałe instrumenty dotyczące handlu kobietami lub dziećmi poprzedzające przyjęcie protokołu z Palermo | 75 |
Podsumowanie | 79 |
CZĘŚĆ II. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w aktach prawa międzynarodowego | 83 |
Uwagi wstępne | 83 |
Rozdział IV. Handel ludźmi w prawie karnym transnarodowym | 85 |
4.1. Konwencja ONZ o międzynarodowej przestępczości zorganizowanej | 85 |
4.1.1. Antecedencje | 87 |
4.1.2. Transnarodowa przestępczość – transnarodowe prawo karne? | 88 |
4.1.3. Zakres stosowania | 91 |
4.2. Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi | 93 |
4.3. Monitorowanie implementacji konwencji i protokołu z Palermo | 96 |
Rozdział V. Definicja handlu ludźmi i jej elementy | 99 |
5.1. Element I – czynności | 102 |
5.2. Element II – użyte środki | 106 |
5.3. Element III – cel | 112 |
5.3.1. Handel ludźmi w celu wykorzystania prostytucji innych osób lub innych form wykorzystania seksualnego | 116 |
5.3.2. Handel ludźmi w celu wykorzystania do pracy przymusowej lub obowiązkowej | 120 |
5.3.3. Handel ludźmi w celu niewolnictwa lub praktyk podobnych do niewolnictwa | 126 |
5.3.4. Handel ludźmi w celu poddaństwa | 131 |
5.3.5. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów | 134 |
5.3.5.1. Handel ludźmi w celu usunięcia narządów a handel narządami | 135 |
5.3.5.2. Inne postacie handlu ludźmi w celu usunięcia narządów | 140 |
Rozdział VI. Handel ludźmi w regionalnych instrumentach prawa międzynarodowego przyjętych po roku 2000 | 143 |
6.1. Konwencja Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi | 144 |
6.2. Dyrektywa 36/2011/UE | 147 |
6.3. Konwencja SAARC o zapobieganiu i zwalczaniu handlu kobietami i dziećmi w celu prostytucji | 151 |
6.4. Konwencja ASEAN przeciwko handlowi ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi | 152 |
Podsumowanie | 155 |
CZĘŚĆ III. Współczesne standardy zwalczania handlu ludźmi w orzecznictwie | 157 |
Uwagi wstępne | 157 |
Rozdział VII. Handel ludźmi w orzecznictwie ETPC | 161 |
7.1. Skargi dotyczące niewoli domowej | 162 |
7.1.1. Siliadin przeciwko Francji | 165 |
7.1.2. C.N. i V. przeciwko Francji – niewola domowa a immunitet dyplomatyczny | 169 |
7.1.3. C.N. przeciwko Zjednoczonemu Królestwu – handel ludźmi a możliwość nadania statusu uchodźcy | 176 |
7.1.4. Elisabeth Kawogo przeciwko Zjednoczonemu Królestwu | 184 |
7.2. Handel ludźmi a artykuł 4 EKPC | 186 |
7.2.1. Rantsev przeciwko Cyprowi i Rosji | 186 |
7.2.2. M. i inni przeciwko Bułgarii i Włochom | 192 |
7.3. Skuteczna identyfikacja pokrzywdzonych | 198 |
7.3.1. L.E. przeciwko Grecji | 198 |
7.3.2. G.J. przeciwko Hiszpanii | 200 |
7.3.3. J. i inni przeciwko Austrii | 202 |
Rozdział VIII. Handel ludźmi a prawo karne międzynarodowe | 205 |
8.1. Wyrok MTKJ w sprawie Fočy – zniewolenie w prawie karnym międzynarodowym | 207 |
8.2. Handel ludźmi przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym | 212 |
8.2.1. Handel ludźmi jako zbrodnia przeciwko ludzkości | 213 |
8.2.2. Handel ludźmi jako zbrodnia wojenna | 217 |
8.2.3. Jurysdykcja MTK nad zbrodniami Daesh | 219 |
Rozdział IX. Handel ludźmi w wybranych orzeczeniach sądów krajowych państw-stron protokołu z Palermo | 223 |
9.1. Sąd Najwyższy Australii – sprawa R. przeciwko Tang | 224 |
9.2. Sąd Najwyższy w Queensland – sprawa R. przeciwko Kovacs | 227 |
9.3. Sąd Najwyższy Zjednoczonego Królestwa – sprawa Hounga przeciwko Allen | 230 |
9.4. Sąd Najwyższy Holandii – sprawa chińskich pracowników restauracji | 233 |
9.5. Sąd Najwyższy RFN – sprawa marokańskich artystów | 236 |
Podsumowanie | 241 |
Zakończenie | 243 |
Wykaz źródeł | 247 |
I. Traktaty | 247 |
II. Akty prawa unijnego | 250 |
III. Dokumenty państw i organizacji | 251 |
IV. Orzecznictwo | 256 |
V. Strony internetowe | 258 |
Bibliografia | 261 |