POLECAMY
Autor:
Aleksandra Achtelik, Romuald Cudak, Danuta Krzyżyk, Jan Mazur, Władysław Miodunka, Bernadeta Niesporek-Szamburska, Kazimierz Ożóg, Adam Pawłowski, Dorota Praszałowicz, Anna Seretny, Roman Szul, Agnieszka Tambor, Jolanta Tambor, Tadeusz Zgółka, Karolina Graboń, Małgorzata Smereczniak
Wydawca:
Format:
ibuk
„Nauczanie i promocja języka polskiego w świecie. Diagnoza – stan – perspektywy” to pozycja obowiązkowa na półkach nauczycieli, wykładowców, lektorów, działaczy polonijnych, animatorów kultury, dziennikarzy, dyplomatów – jednym słowem wszystkich, którym prestiż języka polskiego w świecie leży na sercu i od których los i status języka polskiego na świecie zależy. Publikację stworzył zespół autorski w składzie: Władysław Miodunka, Jolanta Tambor, Aleksandra Achtelik, Romuald Cudak, Danuta Krzyżyk, Jan Mazur, Bernadeta Niesporek-Szamburska, Kazimierz Ożóg, Adam Pawłowski, Dorota Praszałowicz, Anna Seretny, Roman Szul, Agnieszka Tambor, Tadeusz Zgółka (współpraca: Małgorzata Smereczniak, Karolina Graboń). Autorzy to jednocześnie zespół ekspertów powołany przez JM Rektora UŚ na mocy umowy z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego w styczniu 2017 roku w celu opracowaniu strategii nauczania i promocji języka polskiego w świecie, która miała uwzględniać:
- nauczanie języka polskiego jako obcego we wszystkich grupach wiekowych, na wszystkich poziomach, zarówno w systemie oświaty i szkolnictwa wyższego, jak i w innych formach;
- promocję języka polskiego w świecie, wraz ze wskazaniem priorytetowych kierunków geograficznych i obszarów merytorycznych oraz narzędzi promocji;
- koordynację działań oraz określenie zadań poszczególnych instytucji;
- wskazanie zakresu niezbędnych zmian legislacyjnych i sposobów finansowania.
Prace nad strategią ukończono w lipcu 2017 roku, książka ukazuje się w lipcu 2018 roku. Odległość czasowa niezbyt wielka, ale brzemienna w wydarzenia. Przede wszystkim w październiku 2017 roku została powołana do życia Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej, instytucja, która przejęła zadania Biura Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynrodowej, ale też kilku innych działów, wydziałów i departamentów resortowych. Przed publikacją autorzy starali się wprowadzić konieczne zmiany, uwzględniające nową sytuację, choć nie zawsze było to możliwe.
Autorzy diagnozują aktualny stan nauczania i promocji języka polskiego w świecie i sugerują najlepsze sposoby rozwikłania problemów, podpowiadają najlepsze rozwiązania. Zdajemy sobie sprawę, że szybka realizacja niektórych proponowanych zmian nie jest możliwa, gdyż wymagałaby ogromnych zmian systemowych – są to jednak plany maksimum, które pokazują bolączki i rzeczy ważne dla nauczycieli, uczniów, studentów, rodziców dzieci polskiego pochodzenia i cudzoziemców z różnych powodów uczących się języka polskiego (np. migrantów, uchodźców, ale też reemigrantów, którzy wchodzą w polski system edukacyjny), ważne także dla miłośników polskiej literatury, polskiego teatru i polskiego kina, przebywających za granicą, gdzie dostęp do dóbr kultury bywa bardzo ograniczony; dla polskich turystów, podróżników, pasażerów, którzy próżno oczekują polskich zapowiedzi w samolotach, polskojęzycznej obsługi w pociągach czy polskich napisów na takich lotniskach. Fragmenty tej publikacji będą przydatne na specjalnościach glottodydaktycznych, na podyplomowych studiach kształcących przyszłych nauczycieli języka polskiego jako obcego. Powinni po nią sięgnąć nauczyciele i wykładowcy, ale też studenci. Inspirację z tego opracowania winni czerpać ci, od których pewne zmiany, decyzje, możliwości wcielenia w życie proponowanych rozwiązań zależą.
Opracowanie pokazuje stan na przełomie lat 2017 i 2018 – stan, który systemowo wciąż jest taki sam. Daje podstawę do przemyślenia, wskazuje, co można naprawić szybko i łatwo, a co wymaga o wiele większego wysiłku. Chcemy zdecydowanie podkreślić – a to bardzo ważne – że opracowanie pokazuje też wszystkie dotychczasowe osiągnięcia, sukcesy i mocne strony polskiej edukacji glottodydaktycznej oraz promocji Polski i języka polskiego.
Rok wydania | 2018 |
---|---|
Liczba stron | 340 |
Kategoria | Publikacje darmowe |
Wydawca | Uniwersytet Śląski |
ISBN-13 | 978-83-226-3535-3 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Nauczanie domowe, czyli realizacja...
do koszyka
Przyroda 160 pomysłów na nauczanie...
do koszyka
Akademickie nauczanie zdalne
do koszyka
Spis treści
Spis treści | |
Słowo wstępne / | 17 |
Preambuła / | 19 |
Rozdział I | |
Sytuacja językowa dzieci z rodzin polskich w kontekście migracji międzynarodowych | |
Streszczenie / | 23 |
1. Świat migracji / | 25 |
2. Dwujęzyczność dzieci i młodzieży polskiej za granicą / | 26 |
2.1. Zalety wychowania dwujęzycznego / | 28 |
3. Polszczyzna za granicą, czyli język na emigracji / | 29 |
4. Strategie adaptacyjne rodziców a przekazywanie języka i kultury / | 30 |
4.1. Integracja / | 31 |
4.2. Asymilacja / | 31 |
4.3. Separacja / | 31 |
4.4. Marginalizacja / | 32 |
5. Typ rodziny a przekazywanie języka i kultury / | 32 |
5.1. Rodziny polskie / | 32 |
5.2. Rodziny mieszane / | 33 |
5.3. Rodziny polskie „wędrujące” / | 33 |
6. Stosunek rodzin do podtrzymywania ciągłości językowo-kulturowej / | 34 |
6.1. Znaczenie edukacji szkolnej dla zachowania i rozwoju znajomości języka / | 35 |
7. Rola rodziców w przekazywaniu języka i kultury polskiej / | 36 |
8. Analiza SWOT / | 37 |
9. Kierunki przyszłych działań / | 38 |
10. Bibliografia / | 40 |
Rozdział II | |
Placówki prowadzące nauczanie języka polskiego za granicą – ich rola, zadania i funkcje | |
Streszczenie / | 43 |
Podstawy prawne funkcjonowania placówek prowadzących nauczanie języka polskiego za granicą / | 45 |
1. Specyfika placówek prowadzących nauczanie w języku polskim za granicą / | 46 |
1.1. Szkoły i szkolne punkty konsultacyjne (SPK) działające przy placówkach dyplomatycznych i pod nadzorem pedagogicznym ORPEG / | 47 |
1.2. Społeczne szkoły sobotnie / | 48 |
1.3. Szkoły, w których prowadzone jest nauczanie w języku polskim, należące do systemów edukacji innych państw / | 50 |
1.4. Szkoły europejskie / | 51 |
2. Rola i zadania ORPEG / | 51 |
3. Aktualna sytuacja placówek prowadzących nauczanie języka polskiego za granicą w świetle rozwiązań prawnych / | 52 |
3.1. Dostępność kształcenia w języku polskim jako odziedziczonym / | 52 |
3.2. Funkcje i zadania szkół polonijnych / | 54 |
3.2.1. Wspólnota wokół szkoły / | 55 |
3.3. Specyfika nauczania w szkołach poza granicami Polski / | 55 |
3.3.1. Czas przeznaczony na naukę / | 56 |
3.3.2. Kompetencje językowe uczniów / | 56 |
3.3.3. Doświadczenia edukacyjne uczniów / | 57 |
3.3.4. Specyfika nauczania języka odziedziczonego / | 58 |
3.4. Analiza SWOT / | 59 |
4. Przykłady dobrych praktyk / | 62 |
4.1. Motywowanie do nauki języka w polskiej szkole i promowanie dwujęzyczności / | 62 |
4.2. Opracowywanie nowoczesnych materiałów dydaktycznych / | 62 |
4.3. Równy dostęp do edukacji w języku polskim / | 62 |
4.4. Kompleksowa pomoc szkołom / | 62 |
5. Oświata polonijna na świecie – szkoły społeczne jako główny filar kształcenia językowego pokoleń polonijnych / | 64 |
5.1. Historia szkół społecznych – zarys / | 64 |
5.2. Liczba szkół społecznych języka polskiego i ich uczniów w największych skupiskach polskiej diaspory / | 65 |
5.3. Wyzwania / | 67 |
6. Ocena dotychczasowych rozwiązań wraz z propozycjami ich modyfikacji / | 68 |
6.1. Placówki prowadzące nauczanie w języku polskim / | 68 |
6.1.1. Nieodpłatny dostęp do nauki języka motywacją do edukacji etnicznej, do dwujęzyczności / | 68 |
6.1.2. Szkolny punkt konsultacyjny – szkoła czy punkt? / | 69 |
6.1.3. Organizacja procesu dydaktycznego / | 71 |
6.2. Programy i materiały edukacyjne / | 71 |
6.2.1. Programy / | 71 |
6.2.2. Uczeń polonijny jako „cyfrowy tubylec” a pomoce do nauki języka polskiego / | 73 |
7. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań / | 76 |
8. Oczekiwane rezultaty / | 77 |
9. Aneks / | 78 |
10. Bibliografia / | 78 |
Rozdział III | |
Oświata polonijna na Wschodzie (problem wydzielony ze względu na specyfikę i tradycję) | |
Streszczenie / | 81 |
Podstawy prawne funkcjonowania placówek prowadzących nauczanie języka polskiego na Wschodzie / | 82 |
1. Adresaci działań / | 83 |
2. Różnorodność podmiotów zajmujących się nauczaniem języka i kultury polskiej / | 84 |
2.1. Nauczanie dzieci / | 84 |
2.2. Nauczanie osób dorosłych / | 85 |
3. Specyfika nauczania języka polskiego na Wschodzie / | 85 |
3.1. Cele nauczania polszczyzny na Wschodzie / | 85 |
3.2. Metody, programy nauczania języka polskiego, pomoce dydaktyczne / | 86 |
3.3. Kadra nauczająca w szkołach na Wschodzie / | 87 |
3.4. Rozwój współpracy z Polską w zakresie promocji i oświaty / | 88 |
4. Analiza SWOT / | 89 |
5. Specyfika nauczania w wybranych krajach na Wschodzie ze wskazaniem najważniejszych problemów i rozwiązań / | 92 |
5.1. Armenia / | 92 |
5.2. Białoruś / | 93 |
5.3. Czechy (Republika Czeska) / | 95 |
5.4. Gruzja / | 96 |
5.5. Litwa / | 97 |
5.6. Łotwa / | 98 |
5.7. Mołdawia / | 99 |
5.8. Kazachstan / | 100 |
5.9. Rosja / | 101 |
5.10. Ukraina / | 102 |
6. Kierunki przyszłych działań / | 104 |
Rozdział IV | |
Kształcenie dzieci i młodzieży z kontekstem migracyjnym w polskim systemie edukacji | |
Streszczenie / | 107 |
Podstawy prawne edukacji cudzoziemców i reemigrantów w polskiej szkole / | 109 |
1. Modele kształcenia dzieci z kontekstem migracyjnym w ramach systemów edukacyjnych / | 110 |
2. Aktualna sytuacja w polskim szkolnictwie w świetle rozwiązań prawnych / | 110 |
2.1. Edukacja dzieci z kontekstem migracyjnym w Polsce – opis obowiązujących rozwiązań prawnych / | 110 |
2.2. Przyjęcie do szkoły / | 111 |
2.3. Znajomość języka polskiego – wsparcie językowe, pomoc asystenta językowo-kulturowego / | 112 |
2.4. Modele edukacji dzieci z kontekstem migracyjnym / | 113 |
2.5. Analiza SWOT / | 113 |
2.6. Przykłady dobrych praktyk / | 115 |
2.6.1. Rola doświadczonych nauczycieli glottodydaktyków / | 115 |
2.6.2. Rola asystenta językowo-kulturowego / | 116 |
2.6.3. Program Specjalistycznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej dla Dzieci z Niepowodzeniami Edukacyjnymi / | 117 |
2.6.4. Dobre praktyki we współpracy międzynarodowej / | 117 |
3. Ocena dotychczasowych rozwiązań z propozycjami ich modyfikacji / | 118 |
3.1. Modele edukacji dzieci z kontekstem migracyjnym / | 119 |
3.2. Wsparcie językowo-kulturowe / | 122 |
3.3. Określanie poziomu kompetencji językowej uczniów (potrzeby adresatów) / | 123 |
3.4. Jaki język polski? Drugi, obcy, odziedziczony / | 124 |
4. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań / | 125 |
5. Oczekiwane rezultaty / | 126 |
6. Bibliografia / | 127 |
Rozdział V | |
Nauczyciel języka polskiego jako ojczystego za granicą, jako odziedziczonego, drugiego, obcego | |
Streszczenie / | 129 |
Podstawy prawne kształcenia nauczycieli / | 131 |
1. Kształcenie nauczycieli (polonistów) – stan obecny / | 132 |
1.1. Nauczyciele w polskim systemie oświatowym wobec wyzwań szkoły wielokulturowej / | 135 |
1.2. Analiza SWOT / | 137 |
2. Zarys propozycji standardów kształcenia przygotowujących do wykonywania zawodu glottodydaktyka polonistycznego / | 138 |
2. 1. Kwalifikacje / | 138 |
2. 2. Kompetencje / | 138 |
2.3. Przykłady dobrych praktyk / | 143 |
3. Nauczyciele uczący poza Polską – stan obecny / | 143 |
3.1. Problemy związane z kadrą nauczycielską uczącą języka polskiego w szkołach za granicą / | 144 |
3.2. Zadania nauczycieli uczących poza granicami kraju / | 144 |
3.3. Zróżnicowanie statusu i kwalifikacji nauczycieli w szkołach polskich za granicą / | 145 |
4. Podstawy prawne nauki języka polskiego za granicą / | 148 |
5. Analiza SWOT / | 149 |
5. 1. Przykłady dobrych praktyk / | 150 |
6. Cele strategii w zakresie regulacji prawnych statusu nauczyciela polonijnego. Kierunki przyszłych zmian i postulaty / | 152 |
6. 1. Równorzędne traktowanie nauczycieli ze szkół polskich poza Polską / | 153 |
6.2. Opracowanie statusu nauczyciela polonijnego / | 154 |
6.3. Określenie sposobów i warunków uzyskiwania uprawnień do nauczania języka polskiego przez nauczycieli pracujących w szkołach poza Polską / | 155 |
6.4. Finansowanie nauczycieli pracujących w szkołach poza Polską / | 156 |
6.5. Sposoby wliczania pracy nauczyciela w szkołach poza Polską do stażu pracy / | 157 |
7. Oczekiwane rezultaty (w odniesieniu do nauczycieli języka polskiego jako drugiego, odziedziczonego, obcego oraz zawodu glottodydaktyka polonistycznego) / | 158 |
8. Bibliografia / | 159 |
Rozdział VI | |
Uregulowanie sytuacji finansowej i prawnej oświaty polskojęzycznej za granicą | |
Streszczenie / | 161 |
Uregulowania prawne / | 161 |
1. Zadania prawne w zakresie edukacji i promocji języka polskiego jako obcego, drugiego, odziedziczonego / | 164 |
2. Działalność polskich służb dyplomatycznych / | 166 |
3. Status nauczyciela (lektora) – uregulowania prawne / | 167 |
4. Finansowanie nauczania języka polskiego za granicą i promocji języka polskiego / | 167 |
4.1. Model scentralizowany (jeden ośrodek decyzyjny) / | 168 |
4.2. Model zdecentralizowany (kilka ośrodków decyzyjnych) / | 168 |
4.3. Jednostki autonomiczne / | 168 |
5. Inwentaryzacja ośrodków realizujących zadania w zakresie nauczania języka polskiego i jego promocji / | 169 |
6. Zarządzanie zasobami ludzkimi i materialnymi / | 169 |
6.1. Zarządzanie zasobami ludzkimi – nauczyciele, lektorzy / | 169 |
6.2. Zarządzanie zasobami ludzkimi – studenci / | 170 |
6.3. Infrastruktura / | 170 |
7. Wspomaganie polskiej kultury / | 171 |
8. Analiza SWOT / | 171 |
9. Podsumowanie / | 172 |
Rozdział VII | |
Lektorzy i lektoraty języka polskiego w Polsce i w zagranicznych ośrodkach akademickich | |
Streszczenie / | 173 |
1. Nauczanie języka polskiego w Polsce – wprowadzenie / | 174 |
1.1. Z praktyki nauczania polszczyzny jako języka obcego w Polsce w latach 1950–2015 / | 175 |
1.2. Przygotowywanie i wydawanie podręczników do nauczania języka polskiego jako obcego / | 177 |
1.3. Szkolenia, kursy, warsztaty i studia dla nauczycieli języka polskiego jako obcego / | 179 |
1.4. Glottodydaktyka polonistyczna jako dziedzina badań naukowych procesu nauczania i uczenia się języka polskiego jako obcego i drugiego / | 183 |
2. Lektorzy i lektoraty języka polskiego na uczelniach zagranicznych – wprowadzenie / | 186 |
2.1. Praca lektora w dobie przemian / | 186 |
2.1.1. Oczekiwania zagranicznych ośrodków akademickich / | 187 |
2.1.2. Realizacja zobowiązań / | 188 |
2.1.3. Wymagania stawiane lektorom / | 189 |
2.1.4. Współpraca z polskimi placówkami dyplomatycznymi / | 189 |
2.2. Polityka finansowa MNiSW / | 190 |
2.3. Analiza SWOT / | 197 |
2.4. Kierunki przyszłych działań / | 198 |
2.4.1. Kształcenie lektorów / | 198 |
2.4.2. Działalność Zespołu ds. Kształcenia i Kwalifikacji Lektorów i Wykładowców Języka Polskiego jako Obcego w Zagranicznych Ośrodkach Akademickich / | 199 |
2.4.3. Prawne i administracyjne uregulowania statusu lektora / | 199 |
2.4.4. Wymagania wobec lektorów / | 200 |
2.4.5. Dofinansowanie lektorów i lektoratów / | 200 |
2.4.6. Lektoraty języka polskiego za granicą jako narzędzia polityki językowej państwa / | 200 |
2.4.7. Włączanie lektorów i lektoratów w program promocji języka i kultury polskiej w świecie / | 202 |
2.5. Podsumowanie / | 202 |
Rozdział VIII | |
Studenci zagraniczni w Polsce | |
Streszczenie / | 205 |
Podstawy prawne i regulacje dotyczące studiowania cudzoziemców w Polsce (w tym kursów przygotowawczych) / | 206 |
1. Aktualna sytuacja studentów cudzoziemców w Polsce / | 206 |
2. Przygotowanie uczelni do przyjmowania studentów obcokrajowców i opieki nad nimi / | 209 |
3. Dotychczasowa oferta dydaktyczna / | 210 |
3.1. Kursy przygotowawcze do podjęcia studiów w języku polskim w Polsce / | 210 |
3.1.1. Charakterystyka kursów przygotowawczych / | 210 |
3.1.2. Uczestnicy kursów / | 211 |
3.1.3. Organizacja kursów przygotowawczych / | 212 |
3.2. Nauczanie języka polskiego jako obcego na polskich uniwersytetach – lektoraty języka polskiego / | 213 |
4. Analiza SWOT / | 214 |
4.1. Przykłady dobrych praktyk / | 216 |
5. Ocena dotychczasowych rozwiązań z propozycjami modyfikacji / | 217 |
6. Oczekiwane rezultaty / | 218 |
Rozdział IX | |
Problemy lektoratów i polonistyk zagranicznych według podziału geograficznego. Studia przypadków | |
Streszczenie / | 221 |
1. Wprowadzenie / | 221 |
2. Azja – Daleki Wschód / | 221 |
2.1. Chiny / | 222 |
2.2. Japonia / | 224 |
2.3. Korea Południowa / | 227 |
2.4. Korea Północna / | 227 |
2.5. Mongolia / | 227 |
3. Azja Południowa (Południowo-Wschodnia) / | 228 |
3.1. Indonezja / | 228 |
3.2. Indie / | 230 |
3.3. Malezja / | 231 |
3.4. Wietnam / | 232 |
3.5. Tajwan / | 233 |
4. Azja Środkowa / | 234 |
4.1. Kazachstan / | 234 |
4.2. Kirgistan / | 236 |
5. Ameryka Południowa / | 236 |
5.1. Brazylia / | 237 |
5.2. Argentyna / | 238 |
5.3. Paragwaj/ | 239 |
6. Ameryka Północna / | 240 |
6.1. Kanada / | 240 |
6.2. USA / | 241 |
7. Australia / | 242 |
8. Afryka / | 244 |
8.1. Egipt / | 244 |
8.2. Maroko / | 245 |
8.3. Kenia / | 245 |
9. Europa / | 246 |
9.1. Kraje, które przyjmują lektorów z wymiany kulturalnej / | 246 |
9.2. Kraje organizujące akademickie nauczanie języka polskiego we własnym zakresie / | 247 |
10. Postulaty i kierunki przyszłych działań / | 249 |
Rozdział X | |
Promocja języka polskiego i działania na rzecz podniesienia jego statusu | |
Streszczenie / | 251 |
1. Zarys problematyki / | 252 |
1.1. Rywalizacja i hierarchia języków / | 252 |
1.2. Przykłady pozytywnych skutków świadomie prowadzonej polityki językowej / | 253 |
1.3. Status języka polskiego w Unii Europejskiej / | 253 |
1.4. Polszczyzna w międzynarodowej przestrzeni społecznej / | 254 |
1.5. Zadania polskiej polityki językowej w przyszłości / | 254 |
2. Ogólny schemat promocji polszczyzny / | 255 |
3. Specyfika promocji zagranicznej języka polskiego / | 256 |
3.1. Ideologia wspierania polszczyzny / | 256 |
3.2. Praktyczny charakter promocji języka / | 257 |
3.3. Idea otwartych zasobów / | 257 |
3.4. Upowszechnienie modelu „trzech filarów komunikacyjnych” / | 258 |
3.5. System promocji / | 258 |
3.6. Język jako część systemu administracji / | 258 |
4. Grupy docelowe (adresaci promocji) / | 259 |
5. Działania na rzecz podniesienia statusu języka polskiego w sferach biznesowej i publicznej poza granicami Polski / | 259 |
5.1. Ogólne ocieplenie obrazu polszczyzny / | 259 |
5.2. Działanie na rzecz obalenia stereotypu polszczyzny jako języka trudnego / | 260 |
5.3. Obalenie stereotypu polszczyzny jako języka niszowego i mało przydatnego / | 260 |
5.4. Zwiększenie obecności języka polskiego w miejscach odwiedzanych przez turystów z Polski (hotele, muzea, dworce i lotniska) / | 260 |
5.5. Obecność języka polskiego w środkach komunikacji obsługujących linie lotnicze do i z Polski / | 261 |
5.6. Wywieranie wpływu na państwa lub administrację lokalną w celu respektowania praw ludności polskiej do własnego języka w urzędach, szkolnictwie i w przestrzeni publicznej / | 261 |
5.7. Odblokowanie zasobów polskojęzycznej literatury pięknej i naukowej, umieszczonej w repozytoriach cyfrowych / | 261 |
5.8. Wskazanie wyselekcjonowanych użytkowników lub grup, które mogłyby pełnić funkcję ambasadorów polszczyzny / | 262 |
6. Działania organizacyjne do podjęcia na szczeblu centralnym / | 262 |
6.1. Stworzenie centralnej jednostki administracyjnej odpowiedzialnej za nauczanie i promocję języka polskiego w świecie / | 262 |
6.2. Powołanie departamentu języka polskiego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego – koordynacja działań rządowych / | 263 |
6.3. Organizacja działań podnoszących status języka polskiego poza Polską (np. uznanie praw językowych grup polonijnych i polskich w Rosji, na Litwie, w Niemczech) / | 263 |
6.4. Budowanie prestiżu polszczyzny w powiązaniu z prestiżem kultury polskiej / | 264 |
6.5. Szkolenia w dziedzinie objętej strategią (w tym szczególnie wielojęzyczności i wielokulturowości dla pracowników placówek dyplomatycznych) / | 264 |
6.6. Finansowanie programów stypendialnych dla osób zainteresowanych językiem i kulturą polską / | 265 |
6.7. Zagwarantowanie środków na program mikrograntów wspierających oddolne inicjatywy promowania języka / | 265 |
6.8. Wprowadzenie – zwłaszcza na poziomie akademickim – studiów typu ‘studia polskie’, opartych na założeniach etnolingwistyki dydaktycznej / | 265 |
6.9. Wprowadzenie zajęć poświęconych sytuacji polszczyzny w UE do programów nauczania w szkołach średnich / | 267 |
6.10. Ochrona polonistyk zagranicznych z wykorzystaniem zasady proporcjonalności / | 267 |
7. Analiza SWOT / | 268 |
8. Bibliografia / | 269 |
Rozdział XI | |
Certyfikacja znajomości języka polskiego jako obcego | |
Streszczenie / | 271 |
Podstawy prawne funkcjonowania systemu certyfikacji znajomości języka polskiego jako obcego / | 271 |
1. Wprowadzenie / | 272 |
2. Historia systemu certyfikacji znajomości języka polskiego jako obcego / | 272 |
3. Analiza funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego / | 274 |
3.1. Liczba zdających egzaminy certyfikatowe w poszczególnych latach / | 274 |
3.2. Wiek, płeć i kraje pochodzenia zdających egzaminy certyfikatowe / | 277 |
3.3. Polskie pochodzenie zdających egzaminy certyfikatowe / | 278 |
3.4. Oceny uzyskiwane przez zdających egzaminy certyfikatowe / | 279 |
3.5. Ogólna ocena funkcjonowania systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego w latach 2004–2015 / | 280 |
4. Funkcjonowanie systemu poświadczania znajomości języka polskiego jako obcego zgodnie z regulacjami prawnymi Ustawy o języku polskim, znowelizowanej 15 czerwca 2015 roku / | 282 |
5. Propozycje zmian w Ustawie o języku polskim z 15 czerwca 2015 roku / | 283 |
5.1. Określenie na nowo sposobu działania i zadań Państwowej Komisji ds. Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego / | 284 |
5.2. Regulacje prawne dotyczące egzaminów certyfikatowych dla dzieci i młodzieży / | 284 |
5.3. Wybór i akredytacja ośrodków egzaminacyjnych uprawnionych do organizowania i przeprowadzania egzaminów certyfikatowych w Polsce i za granicą / | 285 |
5.4. Wymagania stawiane egzaminatorom uprawnionym do pełnienia funkcji przewodniczących komisji egzaminacyjnych oraz egzaminatorom członkom komisji / | 285 |
5.5. Opracowywanie i kontrola jakości materiałów egzaminacyjnych / | 285 |
5.6. Organizacja egzaminów certyfikatowych / | 286 |
5.7. Poprawa i ocena testów egzaminacyjnych / | 286 |
6. Podsumowanie / | 286 |
7. Bibliografia / | 287 |
Rozdział XII | |
Promocja literatury polskiej jako narzędzia i przedmiotu edukacji językowo-kulturowej | |
Streszczenie / | 289 |
1. Wprowadzenie / | 290 |
2. Obszary promocji / | 290 |
3. Literatura w obiegu edukacyjnym / | 291 |
3.1. Literatura jako narzędzie dydaktyczne / | 291 |
3.2. Literatura jako przedmiot nauczania / | 292 |
3.3. Literatura jako pomoc w nauczaniu języka (i kultury) / | 293 |
4. Promocja literatury w obiegu edukacyjnym / | 295 |
4.1. Literatura jako przedmiot nauczania / | 295 |
4.2. Promocja literatury polskiej w mediach / | 297 |
4.2.1. Literatura w internecie / | 298 |
4.2.2. Polityka przekładowa / | 299 |
4.2.3. Adaptacje filmowe literatury polskiej / | 302 |
5. Podsumowanie – kierunki przyszłych działań / | 304 |
6. Aneks. Działalność promocyjna / | 305 |
7. Bibliografia / | 306 |
Rozdział XIII | |
Technologie cyfrowe w promocji języka polskiego | |
Streszczenie / | 309 |
1. Wprowadzenie / | 310 |
2. Długofalowe finansowanie projektów automatycznego przetwarzania języka polskiego / | 310 |
3. Rozpoczęcie prac nad drugim etapem projektu Narodowego Korpusu Języka Polskiego / | 311 |
4. Stworzenie repozytorium cyfrowego materiałów źródłowych do nauczania i promocji języka polskiego / | 312 |
5. Rozbudowa ogólnodostępnych zasobów i narzędzi internetowych przeznaczonych do nauczania języka polskiego jako obcego / | 312 |
6. Odkodowanie kanałów polskiej telewizji publicznej (TVP1, TVP2, kanały tematyczne) w przekazie satelitarnym / | 313 |
7. Zagwarantowanie środków na programy edukacyjne z zakresu języka polskiego jako obcego w telewizji publicznej i w internecie / | 314 |
8. Wsparcie dla idei wolnych zasobów cyfrowych służących promocji i nauczaniu języka polskiego / | 314 |
9. Stosowanie napisów oraz polskiej i wielojęzycznej audiodeskrypcji w polskich filmach i programach telewizyjnych / | 315 |
9.1. Propozycje nowych działań w zakresie promocji języka polskiego za pomocą polskich filmów / | 317 |
10. Analiza SWOT / | 318 |
11. Bibliografia / | 319 |
Posłowie / | 321 |
Rekomendacje / | 327 |
Terminy i definicje / | 331 |
Informacja o Stowarzyszeniu KOPIPOL – organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi do utworów naukowych / | 337 |