POLECAMY
Autor:
Wydawca:
Format:
epub, mobi
Sanskrycki termin sati (sati) oznacza wierną, prawą, cnotliwą niewiastę. Staroindyjska tradycja powiązała go przede wszystkim z kobietą, która po śmierci męża ginęła wraz z nim na stosie kremacyjnym, by wspólnie podążyć do świata niebiańskiego i tam wieść dalszą, pełną szczęścia egzystencję, a po powrocie na ziemię w kolejnym wcieleniu znów zostać jego wierną małżonką. Z czasem termin sati – zwłaszcza w jego zachodniej recepcji – zaczął być także używany na określenie samego zwyczaju i praktyki samopalenia wdów w Indiach oraz związanego z nią ceremoniału.
Bulwersujące Europejczyków informacje o zwyczaju samopalenia wdów docierały z Indii do świata zachodniego znacznie wcześniej niż bogactwo indyjskiej myśli filozoficzno–religijnej, medytacja, joga, upaniszady, Bhagawadgita, doktryna buddyzmu i zanim narodziła się w europejskich uniwersytetach świadomość indoeuropejskiej wspólnoty językowej. Średniowieczne i nowożytne relacje o wdowach wstępujących na stos trafiały do Europy najczęściej w formie pamiętników z podróży, głównie z okresu XVI–XVIII w. Świat zachodni miał jednak okazję słyszeć o tym zdumiewającym zwyczaju znacznie wcześniej, bo już w czasach starożytnych.
Książka Przemysława Szczurka koncentruje się na przedstawieniu, klasyfikacji i analizie najstarszych świadectw odnoszących się do praktyk samopalenia wdów w Indiach. Autor analizuje z jednej strony świadectwa staroindyjskie (przede wszystkim sanskryckie), z drugiej strony starożytne – a w niektórych przypadkach także późniejsze – relacje świata zachodniego. Przedstawia także zachowane w Indiach materialne dowody czci oddawanej sati (tzw. kamienie pamięci sati z zawartymi na nich symbolami i inskrypcjami, kapliczki i świątynki sati). Przytoczone przez autora świadectwa – zwłaszcza te literackie – pozwalają skonfrontować najstarsze źródła Wschodu i Zachodu na temat jednego z najbardziej osławionych i kontrowersyjnych obyczajów dawnych Indii.
Przemysław Szczurek - adiunkt w Zakładzie Filologii Indyjskiej (Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych) Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadzi badania nad literaturą staroindyjską oraz greckimi i rzymskimi źródłami o Indiach starożytnych. Jest autorem prac na temat procesów redakcji Bhagawadgity, filozoficzno-religijnych koncepcji zawartych w literaturze sanskryckiej i tekstach kanonu palijskiego oraz greckich i rzymskich świadectw o Indiach.
Rok wydania | 2014 |
---|---|
Liczba stron | 446 |
Kategoria | Literatura popularnonaukowa |
Wydawca | Wydawnictwo Akademickie Dialog |
ISBN-13 | 978-83-63778-79-8 |
Numer wydania | 1 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Mindfulness znaczy sati. 25 ćwiczeń...
do koszyka
Manifest ciemności
do koszyka
Umysł prawniczy
do koszyka
Co wiedzą umarli
do koszyka
Inna rozkosz
do koszyka
Zmiany Klimatu
do koszyka
Gdy dziecko chce zmienić płeć
do koszyka
Spis treści
Wykaz skrótów | |
Wstęp | |
Część I Samopalenie wdów w literaturze dawnych Indii | |
Rozdział 1. Uwagi o terminach związanych z sati, występujących w dziełach sanskryckich i opracowaniach nowożytnych | |
Rozdział 2. Świadectwa o sati w literaturze dawnych Indii | |
2.1. Sati w kodeksach prawno-obyczajowych | |
2.2. Sati w innych tekstach literatury staroindyjskiej | |
Rozdział 3. Świadectwa wedyjskie | |
Uwagi o kompozycji hymnu Rv. 10.18 | |
Rozdział 4. Śmierć Madri i problem podwójnej kremacji ciał Pandu i Madri w Mahabharacie | |
Rozdział 5. Wdowy bramińskie jako sati. Braminizacja praktyk samopalenia wdów | |
Rozdział 6. Ograniczenia w praktyce samopalenia wdów | |
Rozdział 7. Najdawniejsze indyjskie głosy sprzeciwu - powątpiewanie, sceptycyzm, opozycja wobec praktyki śmierci wdów na stosie | |
Rozdział 8. Wolny wybór, perswazja, przymus moralny czy użycie siły? Kwestia dobrowolności praktyk samopalenia wdów i czynników na nie wpływających | |
Część II Świadectwa pamięci sati w kulturze materialnej dawnych Indii - tzw. kamienie pamięci sati, najstarsze inskrypcje. Uwagi o deifikacji i kulcie sati | |
Rozdział 1. Materialne świadectwa pamięci sati | |
Rozdział 2. Kilka uwag o inskrypcjach na kamieniach pamięci sati | |
Rozdział 3. Uwagi o deifikacji i kulcie sati | |
Część III Starożytne świadectwa greckie i rzymskie o praktykach samopalenia wdów na stosie w Indiach | |
Wstęp | |
Rozdział 1. Relacja Onezykrytosa | |
Rozdział 2. Relacja Arystobulosa | |
Rozdział 3. Relacja Diodora Sycylijskiego | |
3.1. Wiarygodność świadectwa przekazanego przez Diodora. Uwagi o ceremonii związanej z praktyką samopalenia wdów | |
3.2. Źródła opisu Diodora | |
Rozdział 4. Pozostałe świadectwa greckie i rzymskie | |
Zakończenie | |
Bibliografia | |
Podziękowania | |