INNE EBOOKI AUTORA
Koszyk
Dramatyczna teoria literatury. Zarys problematyki
Autor:
Format:
ibuk
Monografia prezentująca najważniejsze współczesne propozycje filozoficzne i estetyczne poznawania literatury. Kolejne rozdziały książki konsekwentnie prowadzą do zbudowania podstaw nowej dyscypliny - dramatycznej teorii literatury. Refleksje teoretyczne zostały wpisane w interpretacje tekstów literackich. Autorka przenosi w przestrzeń swych wywodów cały "areopag" współczesnych uczonych, aby udowodnić, że utwory literackie, interpretacje estetyków, krytyków sztuki i literaturoznawców współtworzą koncepcję dramatycznego dyskursu w sztuce.
| Rok wydania | 2009 |
|---|---|
| Liczba stron | 230 |
| Kategoria | Literaturoznawstwo |
| Wydawca | Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza |
| ISBN-13 | 978-83-232-2024-4 |
| Numer wydania | 1 |
| Język publikacji | polski |
| Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
| Wstęp. Pisanie jako dramatyzacja | 7 |
| Rozdział I. Dramatyczna teoria i estetyka antybinarna | 19 |
| Dramatyczna teoria czy dramat teorii? | 19 |
| Rozdział II. Doświadczenie dramatyczne a estetyka performatywna | 26 |
| Rozdział III. Dekonstrukcja jako problem estetyki (na przykładzie | |
| dramatycznego dyskursu Jacques’a Derridy) | 46 |
| Piękna książka – piękna dekonstrukcja | 46 |
| Teatr i dekonstrukcja (sceno-grafie i przestrzenie liminalne) | 49 |
| Zawieszenie ramy, głosu i przedstawienia | 57 |
| Rozdział IV. Estetyka sceny Wyspiańskiego (szkic do estetyki, szkic do sceny) | 60 |
| Od labiryntu do kłącza | 60 |
| Stojąc w katedrze – stojąc na scenie | 66 |
| Wyspiański – artysta „światów możliwych” | 71 |
| Rozdział V. Narracyjne i dramatyczne ujęcia przestrzeni w dramacie XX wieku | 80 |
| Od przestrzeni mimetycznej do przestrzeni performatywnej | 80 |
| Droga w dramacie – drogi dramatu | 88 |
| Rozdział VI. Dramat i teatr absurdu w kontekście estetyki antybinarnej i performatywnej | 97 |
| Teatr absurdu w kontekście absurdu | 99 |
| Teatr absurdu Arystofanesa i Derridy | 103 |
| Absurd, tragedia, teatr i ciało | 107 |
| Od fragmentu do powtórzenia – re:start | 111 |
| Teatr absurdu – układ poznawczy (reprezentacji) czy performatywny (kreacji)? | 115 |
| Rozdział VII. Dyskurs performatywny w literaturoznawstwie | 122 |
| Rozdział VIII. Świat jako performance | 148 |
| Od teatru przedstawienia do teatru powtórzenia | 151 |
| Od zniszczenia do zmęczenia | 157 |
| Od performance’u do estetyki performatywnej | 161 |
| Rozdział IX. Dyskurs dramatyczny w twórczości Tadeusza Rożewicza | 165 |
| Rozdział X. Dramatyczna koncepcja literaturoznawczej interpretacji | 176 |
| Rozrzucenie dramatu | 176 |
| Chodząc po tekstach | 183 |
| Rozdział XI. Dramatyczna teoria literatury wobec problemów wizualności | 189 |
| Rozdział XII. Światło jako metafora epistemologiczna | 196 |
| Stan światła – stan świata | 196 |
| Światło niejasne – wiedza niepewna | 207 |
| Światłocień interpretacji | 210 |
| Zakończenie. Czytanie jako od(roz)grywanie | 214 |
| Nota bibliograficzna | 219 |
| Indeks | 221 |
| Dramatic theory of literature. Outline of problems (Summary) | 227 |