Kim jest politolog? Być może badaczem szukającym regularności w sferze polityki, może uczonym pragnącym odnaleźć odpowiedź na pytanie o formułę dobrego państwa, może wychowawcą chcącym kształtować pokolenia świadomych obywateli, a może wysokiej klasy komentatorem niosącym zrozumienie zjawisk politycznych tym, którzy gubią się w gąszczu polityki. Może jest wyspecjalizowanym historykiem lub prawnikiem, a może pytając o to, kiedy polityk jest wielki, a kiedy zwyczajny lub nawet mierny i co sprawia, że podejmujemy polityczną działalność, staje się socjologiem albo psychologiem. Może poszukiwanie materialnych podstaw polityki przesuwa go w stronę ekonomii, a może pragnienie sensu i zrozumienia czyni zeń filozofa. Być może łączy te elementy w szczególnym zainteresowaniu wyjątkową sferą życia społecznego – polityką, gdy trzeba, patrząc na nią z różnych perspektyw, za pomocą różnych narzędzi i w różne wcielając się role.
Ze Wstępu

Zarówno potrzeba edukacji w zakresie wiedzy politologicznej, jak i poważne w tej dziedzinie zaniedbania pozostają dla zainteresowanych sprawą bezdyskusyjną.Z tego powodu przyjąłem z entuzjazmem inicjatywę prof. Barbary Krauz-Mozeri jej zespołu opublikowania pracy będącej w zamyśle biografią tej dyscypliny naukowej w Polsce. Jakkolwiek poprzednio podejmowane były ograniczone objętościowo i okazjonalne raczej próby jej przedstawienia, to ujęcie ma tym razem charakter całościowy i systematyczny.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Krzysztofa Pałeckiego

Książka prezentuje panoramiczny i dynamiczny obraz polskiej politologii na tle jej historii i przekształceń. Jest to pierwsze tak obszerne opracowanie stanu obecnego i ewolucji tej dyscypliny akademickiej w Polsce. Z pewnością wzbudzi ono duże zainteresowanie w środowisku naukowców i dydaktyków zajmujących się profesjonalnie politologią jako kierunkiem studiów wyższych oraz dziedziną badań naukowych. (…) Praca zasługuje na bardzo wysoką ocenę zarówno pod względem metodologicznym, jak i w zakresie osiągniętych rezultatów badawczych. Stanowi poważne dokonanie polskiej politologii i świadczy o jej zdolności do pogłębionej samooceny.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Andrzeja W. Jabłońskiego

Krauz-Mozer Barbara – socjolog, historyk, politolog, jest profesorem w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego, kieruje Zakładem Teorii Polityki i Państwa. Zajmuje się filozofią i metodologią nauk społecznych oraz teorią polityki. Jest autorką m. in. takich prac: Metodologiczne problemy wyjaśniania w nauce o polityce (1992), Teoria polityki. Metodologiczne podstawy politologii empirycznej, (1993), Teorie polityki (2005, 2007). Współredaktorem: Spotkania z Lewiatanem (2004), Czas społeczeństwa obywatelskiego. Między teorią a praktyką (2006), Samotność idei? Społeczeństwo obywatelskie we współczesnym świecie, (2007), Oblicza polskiego systemu politycznego (2007), Globalizacja – nieznośne podobieństwo? Świat i jego instytucje w procesie uniformizacji (2008), Teoretyczne i metodologiczne wyzwania badań politologicznych w Polsce (2009). Jest członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk oraz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych.

Borowiec Piotr – absolwent socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce. Adiunkt w Zakładzie Teorii Polityki i Państwa w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych UJ w Krakowie. Autor ponad 40-tu artykułów z zakresu socjologii polityki, teorii polityki i metodologii, a także dwóch monografii dotyczących międzywojennego koncernu prasowego Ilustrowany Kurier Codzienny: Jesteśmy głosem milionów (2005) i Między sensacją a nauką (2005), współautor monografii Struktury organizacyjne polskich partii politycznych (2010). Współredaktor prac: Czas społeczeństwa obywatelskiego. Między teorią a praktyką (2006), Kraków polityczny 2005. Rzecz o partiach i wyborach, (2006), Samotność idei? Społeczeństwo obywatelskie we współczesnym świecie, (2007), Globalizacja – nieznośne podobieństwo? Świat i jego instytucje w procesie uniformizacji (2008), Ilustrowany Kurier Codzienny (1910-1939) (2010).

Ścigaj Paweł – adiunkt w Zakładzie Teorii Polityki i Państwa w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2006 roku obronił pracę doktorską pt.: Teoretyczne i metodologiczne aspekty badań nad tożsamością narodową w naukach społecznych. Opublikował kilkanaście artykułów w czasopismach naukowych oraz pracach zbiorowych.

• nauka o polityce
• nauki polityczne
• politologia
• praktyka polityczna