INNE EBOOKI AUTORA
Nagroda imienia Cypriana Kamila NORWIDA 2016, w kategorii 'literatura'
Nagroda Poetycka imienia K.I. Gałczyńskiego ORFEUSZ 2016 (finał)
Nagroda Literacka NIKE 2016 (nominacja)
Uta Przyboś stanowi w poezji polskiej fenomen niezmiernie rzadki: weszła bowiem do literatury, zanim jeszcze zaczęła ją uprawiać samodzielnie i w pełni świadomie. Wielki prawodawca awangardy tworzył bowiem wspólnie z nią rymowanki stanowiące niejako dwugłos – dialog dorosłego wypracowanego języka poetyckiego z mową dziecięcą. Z interferencji dwóch wyobraźni rodziły się więc próby wspólnych interpretacji świata.
Dziś, od dawna już samodzielnej i dojrzałej twórczości poetki, nie możemy czytać w oderwaniu od tamtej oddalonej o półwiecze inicjacji artystycznej. Chcielibyśmy odnaleźć najpierw zależność obu poetyk, a następnie jakiś dialog z duchem ojca i językiem awangardy, jak i próbę przekroczenia jego granic w poszukiwaniu własnego stylu.
Obydwa te oczekiwania poetka spełnia z nawiązką.
z posłowia Piotra Michałowskiego
Rok wydania | 2017 |
---|---|
Liczba stron | 126 |
Kategoria | Poezja |
Wydawca | Forma |
ISBN-13 | 978-83-64974-23-6 |
Numer wydania | 2 |
Język publikacji | polski |
Informacja o sprzedawcy | ePWN sp. z o.o. |
INNE EBOOKI AUTORA
POLECAMY
Ciekawe propozycje
Spis treści
Ścieżki | |
MIEJSCE | |
Miejsce na ziemi | |
Tu, w Niebylcu | |
Emigranci | |
Kwiecień w Gwoźnicy | |
W Gwoźnicy | 2012 |
Powracam | |
WYRAZY | |
Schulz | |
Dziennik pisarza | |
Stawisko | |
Znaki zapytania | |
Usłowienie | |
Pomnik Słowackiego w stolicy | |
Kulturalni ludzie | |
Wywiad – odpowiedź | |
Nie | |
IM | |
Memento mori na wystawie w Wiedniu | |
Agnieszka | |
Tym razem | |
Pogrzeb | |
Umarła Ewa | |
A jak umiera kot | |
Elegia | |
Aureola | |
CZAS | |
15 stycznia | |
Najbardziej wiosną | |
Maj-maja | |
Letnimi wieczorami chodzę po pobliskich łąkach | |
z psami na spacer | |
O rozkoszy świata tego | |
Pod wieczór | |
Stałość | |
Zmierzch | |
Kilka lektur, kilka chwil dnia | |
Humor-chomor | |
Mglistość jesienna | |
Znaczenia | |
Brzezina | |
Przestrzeń | |
Liście | |
Śnieg | |
Między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem | |
Drzewko | |
Nowy Rok | |
Stanąć | |
Znowu maj | |
Wtedy | |
Klucz | |
CZŁOWIECZENIE | |
Przypis | |
Świtanie | |
Jestem w życiu po uszy | |
Świerk | |
Żyjąc | |
Bez miar | |
Zbyt jeszcze | |
Obol | |
Mucha | |
Materialna | |
„Na początku było Słowo” | |
Jakbym | |
Ziarenko | |
Mniej więcej | |
Las | |
Człowieczeństwo | |
DROGA | |
Dżdżownica pamięta | |
Na górze, na dole | |
*** (Lekkim mruknięciem kwitują...) | |
Zadziwiające, że | |
Drogi | |
Sanktuarium | |
Bój codzienny | |
Obecność | |
*** (...jest jak piękno prostej...) | |
ZAWIKŁANIA | |
Ludzie i myszy | |
Nawzajem | |
Trzymam rękę na pulsie | |
Jest dobrze | |
Trzeba będzie | |
I widziałam defiladę | |
Wojska ruszały | |
Odór | |
Zrozumiał? | |
Nie wiem? | |
Hiroszima | |
Tkanka człowiecza | |
Przed grobem Marksa | |
Pamiętnik Mirona | |
Stal i złoto | |
Stary kot | |
Bez słów | |
Się poruszają – marsz | |
Na Nizinie Środkowoeuropejskiej | |
Tacy | |
Działamy | |
Tygrys | |
Ponad pół wieku żyjąc | |
Martwy dialog | |
Dysonans poznawczy | |
Patrząc | |
Pani Fidelia | |
Starsze panie | |
ten-inter-net | |
Ścieżki, ślady, widnokręgi (Piotr Michałowski) | |