Między zapisem a literaturą

Dziennik polskiego pisarza w XX wieku

1 opinia

Format:

pdf, ibuk

DODAJ DO ABONAMENTU

WYBIERZ RODZAJ DOSTĘPU

16,70

Format: pdf

 

Dostęp online przez myIBUK

WYBIERZ DŁUGOŚĆ DOSTĘPU

Cena początkowa:

Najniższa cena z 30 dni: 11,69 zł  


16,70

w tym VAT

TA KSIĄŻKA JEST W ABONAMENCIE

Już od 24,90 zł miesięcznie za 5 ebooków!

WYBIERZ SWÓJ ABONAMENT

Książka o dziennikach pięciorga polskich dwudziestowiecznych pisarzy, ukazująca ich działalność diarystyczną w powiązaniu z życiem codziennym, wydarzeniami historycznymi, pracą literacką. Zakończona powodzeniem próba przywrócenia wagi badaniom z dziedziny socjologii literatury.


„Diarystyczna rzeczywistość jest rzeczywistością spersonalizowaną, istniejącą w uczuciach i myślach, reakcjach i postawach doświadczającej jej i zapisującej ją jednostki, osadzającą się w pokładach jej pamięci. Właśnie rzeczywistość, doświadczenie i pamięć traktowałbym jako te kategorie, które dowodzą nie tylko oryginalności i wartości tradycji diarystycznej polskich pisarzy w XX wieku, ale może również wyjątkowości i znaczenia polskiej literatury nowoczesnej w ogóle. Pierwszy tytuł tej książki, jaki długo nosiłem w głowie, by wreszcie z niego zrezygnować, brzmiał: Pisana rzeczywistość.”


Paweł Rodak, Od autora


Rok wydania2011
Liczba stron642
KategoriaHistoria literatury
WydawcaUniwersytet Warszawski
ISBN-13978-83-235-1055-0
Numer wydania1
Język publikacjipolski
Informacja o sprzedawcyePWN sp. z o.o.

Ciekawe propozycje

Spis treści

  Od autora     11
  
  Rozdział I. Dziennik pisarza: między codzienną praktyką piśmienną a literaturą     29
  
  Dziennik osobisty jako tekst i jako codzienna praktyka piśmienna     29
  Dziennik pisarza: praktyka, materialność, tekst     42
  Dziennik pisarza – próba typologii     66
  
  Rozdział II. Dziennik pisarza wobec tradycji praktyk autobiograficznych     73
  
  Tradycja europejska: od księgi rachunkowej do dziennika intymnego     73
  Tradycja polska: od sylwy szlacheckiej do dziennika literackiego     82
  
  Rozdział III. Prawda w dzienniku pisarza     103
  
  Dziennik osobisty: między reprezentacją historyczną a literacką     103
  Autobiograficzna tekstualność i życiowa praxis     106
  Status prawdy w dzienniku: czas, osoba, materialność     111
  Trzy prawdy dziennika: wydarzenie, doświadczenie, rzeczywistość     116
  
  Rozdział IV. Rytuał przejścia. O dzienniku Stefana Żeromskiego     125
  
  Cztery okresy dziennika     125
  Diarysta Stefan Żeromski czy Stefan Ż.?     137
  „Pali mi się we łbie!”, czyli szaleństwo kontrolowane     152
  Miłość w dzienniku: między sztambuchem, listem i powieścią     166
  Książki w dzienniku: między szkolnym zeszytem a notesem pamięci     190
  Pierwszy polski modernista?     210
  Jak zostaje się pisarzem     222
  
  Rozdział V. Archiwum życia. O dzienniku Zofii Nałkowskiej     239
  
  Między „życiem żytym” a „życiem pisanym”     239
  „Trwać na poziomie istnienia”     248
  Oczy. Komunikacja zamiast komunikatu     254
  „Nauczyłam się być sama”. Dziennik jako przestrzeń autokomunikacji     264
  „Los ludzi jest moją rzeczywistością”. Z wnętrza procesu komunikacji     273
  „Wolę czytać Dostojewskiego niż pisać Nałkowską”     282
  Heterogeniczna materialność dziennika: między zapisem a tekstem     296
  „Zatrzymać pęd czasu…” Dziennik jako archiwum pamięci     306
  Archiwum życia i literatura     313
  
  Rozdział VI. Kompozycja istnienia. O dzienniku Marii Dąbrowskiej     327
  
  Rękopis – maszynopis – druk     327
  Dziennik egzocentryczny: „naprężony niepokój”     334
  Od zeszytów do książki     345
  Puste miejsca w dzienniku     357
  Dąbrowska versus Gombrowicz     373
  Bliźnia więź     378
  Pogranicza autentyku: rdzeń literatury     384
  „Strzęp człowieka połamany wewnętrznie”     393
  
  Rozdział VII. Forma obecności. O Dzienniku Witolda Gombrowicza     405
  
  Argentyna, kawiarnia i głos rzeczywisty     405
  Giedroyc, Gide i dziennik interaktywny     413
  Dziennik osobisty i literacki: między rękopisem, maszynopisem i drukiem     425
  „Ja, Gombrowicz”     440
  Po stronie rzeczywistości     456
  Rzecz rzeczywista: ból     463
  „To musi iść po linii mojej egzystencji”     469
  „To moje dzieło, to jestem ja”. Literatura jako forma egzystencji     485
  
  Rozdział VIII. Prywatny mikrokosmos. O Dzienniku pisanym nocą Gustawa Herlinga-Grudzińskiego     495
  
  Od „notesu z ołówkiem” do Dziennika     495
  Patrzenie i czytanie     507
  Dziennik jako przestrzeń asocjacji i interferencji     512
  Dziennik jako kolekcja, czyli widzialne i niewidzialne     521
  Między kroniką a autoportretem     532
  „Zwoje pamięci”, czyli „po katastrofie historii”     541
  Wiek XX i zło: „reflektory Kołymy skierowane na Buchenwald”     548
  Opus magnum. Dziennik jako formuła twórczości     565
  
  Bibliografia     581
  Nota     617
  Spis ilustracji     620
  Indeks osób     626
RozwińZwiń